1Αγαπητοι, μη παντι πνευματι πιστευετε, αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα ει εκ του Θεου εστιν, οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον.
2Εν τουτῳ γινωσκετε το Πνευμα του Θεου· παν πνευμα ο ομολογει Ιησουν Χριστον εν σαρκι εληλυθοτα εκ του Θεου εστιν,
3και παν πνευμα ο μη ομολογει τον Ιησουν εκ του Θεου ουκ εστιν· και τουτο εστιν το του αντιχριστου, ο ακηκοατε οτι ερχεται, και νυν εν τῳ κοσμῳ εστιν ηδη.
4Υμεις εκ του Θεου εστε, τεκνια, και νενικηκατε αυτους, οτι μειζων εστιν ο εν υμιν η ο εν τῳ κοσμῳ.
5αυτοι εκ του κοσμου εισιν· δια τουτο εκ του κοσμου λαλουσιν και ο κοσμος αυτων ακουει.
6ημεις εκ του Θεου εσμεν· ο γινωσκων τον Θεον ακουει ημων, ος ουκ εστιν εκ του Θεου ουκ ακουει ημων. εκ τουτου γινωσκομεν το πνευμα της αληθειας και το πνευμα της πλανης.
7Αγαπητοι, αγαπωμεν αλληλους, οτι η αγαπη εκ του Θεου εστιν, και πας ο αγαπων εκ του Θεου γεγεννηται και γινωσκει τον Θεον.
8ο μη αγαπων ουκ εγνω τον Θεον, οτι ο Θεος αγαπη εστιν.
9εν τουτῳ εφανερωθη η αγαπη του Θεου εν ημιν, οτι τον Υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο Θεος εις τον κοσμον ινα ζησωμεν δι αυτου.
10εν τουτῳ εστιν η αγαπη, ουχ οτι ημεις ηγαπηκαμεν τον Θεον, αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας και απεστειλεν τον Υιον αυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων.
11Αγαπητοι, ει ουτως ο Θεος ηγαπησεν ημας, και ημεις οφειλομεν αλληλους αγαπαν.
12Θεον ουδεις πωποτε τεθεαται· εαν αγαπωμεν αλληλους, ο Θεος εν ημιν μενει και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εν ημιν εστιν.
13εν τουτῳ γινωσκομεν οτι εν αυτῳ μενομεν και αυτος εν ημιν, οτι εκ του Πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν.
14και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν οτι ο Πατηρ απεσταλκεν τον Υιον Σωτηρα του κοσμου.
15ος εαν ομολογησῃ οτι Ιησους εστιν ο Υιος του Θεου, ο Θεος εν αυτῳ μενει και αυτος εν τῳ Θεῳ.
16και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην ην εχει ο Θεος εν ημιν. Ο Θεος αγαπη εστιν, και ο μενων εν τῃ αγαπῃ εν τῳ Θεῳ μενει και ο Θεος εν αυτῳ μενει.
17Εν τουτῳ τετελειωται η αγαπη μεθ ημων, ινα παρρησιαν εχωμεν εν τῃ ημερᾳ της κρισεως, οτι καθως εκεινος εστιν και ημεις εσμεν εν τῳ κοσμῳ τουτῳ.
18φοβος ουκ εστιν εν τῃ αγαπῃ, αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον, οτι ο φοβος κολασιν εχει, ο δε φοβουμενος ου τετελειωται εν τῃ αγαπῃ.
19Ημεις αγαπωμεν, οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας.
20εαν τις ειπῃ οτι Αγαπω τον Θεον, και τον αδελφον αυτου μισῃ, ψευστης εστιν· ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου ον εωρακεν, τον Θεον ον ουχ εωρακεν ου δυναται αγαπαν.
21και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου, ινα ο αγαπων τον Θεον αγαπᾳ και τον αδελφον αυτου.