1Γνωριζω δε υμιν, αδελφοι, το ευαγγελιον ο ευηγγελισαμην υμιν, ο και παρελαβετε, εν ῳ και εστηκατε,
2δι ου και σῳζεσθε, τινι λογῳ ευηγγελισαμην υμιν, ει κατεχετε, εκτος ει μη εικῃ επιστευσατε.
3παρεδωκα γαρ υμιν εν πρωτοις, ο και παρελαβον, οτι Χριστος απεθανεν υπερ των αμαρτιων ημων κατα τας γραφας,
4και οτι εταφη, και οτι εγηγερται τῃ ημερᾳ τῃ τριτῃ κατα τας γραφας,
5και οτι ωφθη Κηφᾳ, ειτα τοις δωδεκα·
6επειτα ωφθη επανω πεντακοσιοις αδελφοις εφαπαξ, εξ ων οι πλειονες μενουσιν εως αρτι, τινες δε εκοιμηθησαν·
7επειτα ωφθη Ιακωβῳ, ειτα τοις αποστολοις πασιν·
8εσχατον δε παντων ωσπερει τῳ εκτρωματι ωφθη καμοι.
9Εγω γαρ ειμι ο ελαχιστος των αποστολων, ος ουκ ειμι ικανος καλεισθαι αποστολος, διοτι εδιωξα την εκκλησιαν του Θεου·
10χαριτι δε Θεου ειμι ο ειμι, και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη, αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα, ουκ εγω δε αλλα η χαρις του Θεου συν εμοι.
11ειτε ουν εγω ειτε εκεινοι, ουτως κηρυσσομεν και ουτως επιστευσατε.
12Ει δε Χριστος κηρυσσεται οτι εκ νεκρων εγηγερται, πως λεγουσιν εν υμιν τινες οτι αναστασις νεκρων ουκ εστιν;
13ει δε αναστασις νεκρων ουκ εστιν, ουδε Χριστος εγηγερται·
14ει δε Χριστος ουκ εγηγερται, κενον αρα το κηρυγμα ημων, κενη και η πιστις υμων·
15ευρισκομεθα δε και ψευδομαρτυρες του Θεου, οτι εμαρτυρησαμεν κατα του Θεου οτι ηγειρεν τον Χριστον, ον ουκ ηγειρεν ειπερ αρα νεκροι ουκ εγειρονται.
16ει γαρ νεκροι ουκ εγειρονται, ουδε Χριστος εγηγερται·
17ει δε Χριστος ουκ εγηγερται, ματαια η πιστις υμων, ετι εστε εν ταις αμαρτιαις υμων.
18αρα και οι κοιμηθεντες εν Χριστῳ απωλοντο.
19ει εν τῃ ζωῃ ταυτῃ εν Χριστῳ ηλπικοτες εσμεν μονον, ελεεινοτεροι παντων ανθρωπων εσμεν.
20Νυνι δε Χριστος εγηγερται εκ νεκρων, απαρχη των κεκοιμημενων.
21επειδη γαρ δι ανθρωπου θανατος, και δι ανθρωπου αναστασις νεκρων.
22ωσπερ γαρ εν τῳ Αδαμ παντες αποθνησκουσιν, ουτως και εν τῳ Χριστῳ παντες ζωοποιηθησονται.
23Εκαστος δε εν τῳ ιδιῳ ταγματι· απαρχη Χριστος, επειτα οι του Χριστου εν τῃ παρουσιᾳ αυτου,
24ειτα το τελος, οταν παραδιδοι την βασιλειαν τῳ Θεῳ και Πατρι, οταν καταργησῃ πασαν αρχην και πασαν εξουσιαν και δυναμιν,
25δει γαρ αυτον βασιλευειν αχρι ου θῃ παντας τους εχθρους υπο τους ποδας αυτου.
26εσχατος εχθρος καταργειται ο θανατος·
27παντα γαρ υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου. οταν δε ειπῃ οτι παντα υποτετακται, δηλον οτι εκτος του υποταξαντος αυτῳ τα παντα.
28οταν δε υποταγῃ αυτῳ τα παντα, τοτε και αυτος ο Υιος υποταγησεται τῳ υποταξαντι αυτῳ τα παντα, ινα ῃ ο Θεος παντα εν πασιν.
29Επει τι ποιησουσιν οι βαπτιζομενοι υπερ των νεκρων; ει ολως νεκροι ουκ εγειρονται, τι και βαπτιζονται υπερ αυτων;
30τι και ημεις κινδυνευομεν πασαν ωραν;
31καθ ημεραν αποθνῃσκω, νη την υμετεραν καυχησιν, αδελφοι, ην εχω εν Χριστῳ Ιησου τῳ Κυριῳ ημων.
32ει κατα ανθρωπον εθηριομαχησα εν Εφεσῳ, τι μοι το οφελος; ει νεκροι ουκ εγειρονται, φαγωμεν και πιωμεν, αυριον γαρ αποθνησκομεν.
33μη πλανασθε· φθειρουσιν ηθη χρηστα ομιλιαι κακαι.
34εκνηψατε δικαιως και μη αμαρτανετε· αγνωσιαν γαρ Θεου τινες εχουσιν· προς εντροπην υμιν λαλω.
35Αλλα ερει τις Πως εγειρονται οι νεκροι; ποιῳ δε σωματι ερχονται;
36αφρων, συ ο σπειρεις, ου ζωοποιειται εαν μη αποθανῃ·
37και ο σπειρεις, ου το σωμα το γενησομενον σπειρεις, αλλα γυμνον κοκκον ει τυχοι σιτου η τινος των λοιπων·
38ο δε Θεος διδωσιν αυτῳ σωμα καθως ηθελησεν, και εκαστῳ των σπερματων ιδιον σωμα.
39ου πασα σαρξ η αυτη σαρξ, αλλα αλλη μεν ανθρωπων, αλλη δε σαρξ κτηνων, αλλη δε σαρξ πτηνων, αλλη δε ιχθυων.
40και σωματα επουρανια, και σωματα επιγεια· αλλα ετερα μεν η των επουρανιων δοξα, ετερα δε η των επιγειων.
41αλλη δοξα ηλιου, και αλλη δοξα σεληνης, και αλλη δοξα αστερων· αστηρ γαρ αστερος διαφερει εν δοξῃ.
42ουτως και η αναστασις των νεκρων. σπειρεται εν φθορᾳ, εγειρεται εν αφθαρσιᾳ·
43σπειρεται εν ατιμιᾳ, εγειρεται εν δοξῃ· σπειρεται εν ασθενειᾳ, εγειρεται εν δυναμει·
44σπειρεται σωμα ψυχικον, εγειρεται σωμα πνευματικον. Ει εστιν σωμα ψυχικον, εστιν και πνευματικον.
45ουτως και γεγραπται Εγενετο ο πρωτος ανθρωπος Αδαμ εις ψυχην ζωσαν· ο εσχατος Αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν.
46αλλ ου πρωτον το πνευματικον αλλα το ψυχικον, επειτα το πνευματικον.
47ο πρωτος ανθρωπος εκ γης χοικος, ο δευτερος ανθρωπος εξ ουρανου.
48οιος ο χοικος, τοιουτοι και οι χοικοι, και οιος ο επουρανιος, τοιουτοι και οι επουρανιοι·
49και καθως εφορεσαμεν την εικονα του χοικου, φορεσωμεν και την εικονα του επουρανιου.
50Τουτο δε φημι, αδελφοι, οτι σαρξ και αιμα βασιλειαν Θεου κληρονομησαι ου δυναται, ουδε η φθορα την αφθαρσιαν κληρονομει.
51ιδου μυστηριον υμιν λεγω· παντες ου κοιμηθησομεθα, παντες δε αλλαγησομεθα,
52εν ατομῳ, εν ριπῃ οφθαλμου, εν τῃ εσχατῃ σαλπιγγι· σαλπισει γαρ, και οι νεκροι εγερθησονται αφθαρτοι, και ημεις αλλαγησομεθα.
53δει γαρ το φθαρτον τουτο ενδυσασθαι αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσασθαι αθανασιαν.
54οταν δε το φθαρτον τουτο ενδυσηται αφθαρσιαν και το θνητον τουτο ενδυσηται αθανασιαν, τοτε γενησεται ο λογος ο γεγραμμενος Κατεποθη ο θανατος εις νικος.
55που σου, θανατε, το νικος; που σου, θανατε, το κεντρον;
56το δε κεντρον του θανατου η αμαρτια, η δε δυναμις της αμαρτιας ο νομος·
57τῳ δε Θεῳ χαρις τῳ διδοντι ημιν το νικος δια του Κυριου ημων Ιησου Χριστου.
58Ωστε, αδελφοι μου αγαπητοι, εδραιοι γινεσθε, αμετακινητοι, περισσευοντες εν τῳ εργῳ του Κυριου παντοτε, ειδοτες οτι ο κοπος υμων ουκ εστιν κενος εν Κυριῳ.