1Περι δε των πνευματικων, αδελφοι, ου θελω υμας αγνοειν. 2Οιδατε οτι οτε εθνη ητε προς τα ειδωλα τα αφωνα ως αν ηγεσθε απαγομενοι. 3διο γνωριζω υμιν οτι ουδεις εν Πνευματι Θεου λαλων λεγει ΑΝΑΘΕΜΑ ΙΗΣΟΥΣ, και ουδεις δυναται ειπειν ΚΥΡΙΟΣ ΙΗΣΟΥΣ, ει μη εν Πνευματι Αγιῳ. 4Διαιρεσεις δε χαρισματων εισιν, το δε αυτο Πνευμα· 5και διαιρεσεις διακονιων εισιν, και ο αυτος Κυριος· 6και διαιρεσεις ενεργηματων εισιν, ο δε αυτος Θεος ο ενεργων τα παντα εν πασιν. 7εκαστῳ δε διδοται η φανερωσις του Πνευματος προς το συμφερον. 8ῳ μεν γαρ δια του Πνευματος διδοται λογος σοφιας, αλλῳ δε λογος γνωσεως κατα το αυτο Πνευμα, 9ετερῳ πιστις εν τῳ αυτῳ Πνευματι, αλλῳ δε χαρισματα ιαματων εν τῳ ενι Πνευματι, 10αλλῳ δε ενεργηματα δυναμεων, αλλῳ δε προφητεια, αλλῳ δε διακρισεις πνευματων, ετερῳ γενη γλωσσων, αλλῳ δε ερμηνεια γλωσσων· 11παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο Πνευμα, διαιρουν ιδιᾳ εκαστῳ καθως βουλεται. 12Καθαπερ γαρ το σωμα εν εστιν και μελη πολλα εχει, παντα δε τα μελη του σωματος πολλα οντα εν εστιν σωμα, ουτως και ο Χριστος· 13και γαρ εν ενι Πνευματι ημεις παντες εις εν σωμα εβαπτισθημεν, ειτε Ιουδαιοι ειτε Ελληνες, ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι. και παντες εν Πνευμα εποτισθημεν. 14και γαρ το σωμα ουκ εστιν εν μελος αλλα πολλα. 15εαν ειπῃ ο πους Οτι ουκ ειμι χειρ, ουκ ειμι εκ του σωματος, ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος. 16και εαν ειπῃ το ους Οτι ουκ ειμι οφθαλμος, ουκ ειμι εκ του σωματος, ου παρα τουτο ουκ εστιν εκ του σωματος. 17ει ολον το σωμα οφθαλμος, που η ακοη; ει ολον ακοη, που η οσφρησις; 18νυν δε ο Θεος εθετο τα μελη, εν εκαστον αυτων εν τῳ σωματι καθως ηθελησεν. 19ει δε ην τα παντα εν μελος, που το σωμα; 20νυν δε πολλα μεν μελη, εν δε σωμα. 21ου δυναται δε ο οφθαλμος ειπειν τῃ χειρι Χρειαν σου ουκ εχω, η παλιν η κεφαλη τοις ποσιν Χρειαν υμων ουκ εχω· 22αλλα πολλῳ μαλλον τα δοκουντα μελη του σωματος ασθενεστερα υπαρχειν αναγκαια εστιν, 23και α δοκουμεν ατιμοτερα ειναι του σωματος, τουτοις τιμην περισσοτεραν περιτιθεμεν, και τα ασχημονα ημων ευσχημοσυνην περισσοτεραν εχει, 24τα δε ευσχημονα ημων ου χρειαν εχει. αλλα ο θεος συνεκερασεν το σωμα, τῳ υστερουμενῳ περισσοτεραν δους τιμην, 25ινα μη ῃ σχισμα εν τῳ σωματι, αλλα το αυτο υπερ αλληλων μεριμνωσιν τα μελη. 26και ειτε πασχει εν μελος, συνπασχει παντα τα μελη· ειτε δοξαζεται μελος, συνχαιρει παντα τα μελη. 27υμεις δε εστε σωμα Χριστου και μελη εκ μερους. 28Και ους μεν εθετο ο Θεος εν τῃ εκκλησιᾳ πρωτον αποστολους, δευτερον προφητας, τριτον διδασκαλους, επειτα δυναμεις, επειτα χαρισματα ιαματων, αντιλημψεις, κυβερνησεις, γενη γλωσσων. 29μη παντες αποστολοι; μη παντες προφηται; μη παντες διδασκαλοι; μη παντες δυναμεις; 30μη παντες χαρισματα εχουσιν ιαματων; μη παντες γλωσσαις λαλουσιν; μη παντες διερμηνευουσιν; 31ζηλουτε δε τα χαρισματα τα μειζονα. Και ετι καθ υπερβολην οδον υμιν δεικνυμι.