1εις το τελος υπερ των ληνων τω ασαφ ψαλμος αγαλλιασθε τω θεω τω βοηθω ημων αλαλαξατε τω θεω ιακωβ
2λαβετε ψαλμον και δοτε τυμπανον ψαλτηριον τερπνον μετα κιθαρας
3σαλπισατε εν νεομηνια σαλπιγγι εν ευσημω ημερα εορτης ημων
4οτι προσταγμα τω ισραηλ εστιν και κριμα τω θεω ιακωβ
5μαρτυριον εν τω ιωσηφ εθετο αυτον εν τω εξελθειν αυτον εκ γης αιγυπτου γλωσσαν ην ουκ εγνω ηκουσεν
6απεστησεν απο αρσεων τον νωτον αυτου αι χειρες αυτου εν τω κοφινω εδουλευσαν
7εν θλιψει επεκαλεσω με και ερρυσαμην σε επηκουσα σου εν αποκρυφω καταιγιδος εδοκιμασα σε επι υδατος αντιλογιας διαψαλμα
8ακουσον λαος μου και διαμαρτυρομαι σοι ισραηλ εαν ακουσης μου
9ουκ εσται εν σοι θεος προσφατος ουδε προσκυνησεις θεω αλλοτριω
10εγω γαρ ειμι κυριος ο θεος σου ο αναγαγων σε εκ γης αιγυπτου πλατυνον το στομα σου και πληρωσω αυτο
11και ουκ ηκουσεν ο λαος μου της φωνης μου και ισραηλ ου προσεσχεν μοι
12και εξαπεστειλα αυτους κατα τα επιτηδευματα των καρδιων αυτων πορευσονται εν τοις επιτηδευμασιν αυτων
13ει ο λαος μου ηκουσεν μου ισραηλ ταις οδοις μου ει επορευθη
14εν τω μηδενι αν τους εχθρους αυτων εταπεινωσα και επι τους θλιβοντας αυτους επεβαλον την χειρα μου
15οι εχθροι κυριου εψευσαντο αυτω και εσται ο καιρος αυτων εις τον αιωνα
16και εψωμισεν αυτους εκ στεατος πυρου και εκ πετρας μελι εχορτασεν αυτους