1εις το τελος εν υμνοις ψαλμος τω ασαφ ωδη προς τον ασσυριον γνωστος εν τη ιουδαια ο θεος εν τω ισραηλ μεγα το ονομα αυτου 2και εγενηθη εν ειρηνη ο τοπος αυτου και το κατοικητηριον αυτου εν σιων 3εκει συνετριψεν τα κρατη των τοξων οπλον και ρομφαιαν και πολεμον διαψαλμα 4φωτιζεις συ θαυμαστως απο ορεων αιωνιων 5εταραχθησαν παντες οι ασυνετοι τη καρδια υπνωσαν υπνον αυτων και ουχ ευρον ουδεν παντες οι ανδρες του πλουτου ταις χερσιν αυτων 6απο επιτιμησεως σου ο θεος ιακωβ ενυσταξαν οι επιβεβηκοτες τους ιππους 7συ φοβερος ει και τις αντιστησεται σοι απο τοτε η οργη σου 8εκ του ουρανου ηκουτισας κρισιν γη εφοβηθη και ησυχασεν 9εν τω αναστηναι εις κρισιν τον θεον του σωσαι παντας τους πραεις της γης διαψαλμα 10οτι ενθυμιον ανθρωπου εξομολογησεται σοι και εγκαταλειμμα ενθυμιου εορτασει σοι 11ευξασθε και αποδοτε κυριω τω θεω υμων παντες οι κυκλω αυτου οισουσιν δωρα 12τω φοβερω και αφαιρουμενω πνευματα αρχοντων φοβερω παρα τοις βασιλευσι της γης