1εις το τελος εν υμνοις ψαλμος τω ασαφ ωδη προς τον ασσυριον γνωστος εν τη ιουδαια ο θεος εν τω ισραηλ μεγα το ονομα αυτου
2και εγενηθη εν ειρηνη ο τοπος αυτου και το κατοικητηριον αυτου εν σιων
3εκει συνετριψεν τα κρατη των τοξων οπλον και ρομφαιαν και πολεμον διαψαλμα
4φωτιζεις συ θαυμαστως απο ορεων αιωνιων
5εταραχθησαν παντες οι ασυνετοι τη καρδια υπνωσαν υπνον αυτων και ουχ ευρον ουδεν παντες οι ανδρες του πλουτου ταις χερσιν αυτων
6απο επιτιμησεως σου ο θεος ιακωβ ενυσταξαν οι επιβεβηκοτες τους ιππους
7συ φοβερος ει και τις αντιστησεται σοι απο τοτε η οργη σου
8εκ του ουρανου ηκουτισας κρισιν γη εφοβηθη και ησυχασεν
9εν τω αναστηναι εις κρισιν τον θεον του σωσαι παντας τους πραεις της γης διαψαλμα
10οτι ενθυμιον ανθρωπου εξομολογησεται σοι και εγκαταλειμμα ενθυμιου εορτασει σοι
11ευξασθε και αποδοτε κυριω τω θεω υμων παντες οι κυκλω αυτου οισουσιν δωρα
12τω φοβερω και αφαιρουμενω πνευματα αρχοντων φοβερω παρα τοις βασιλευσι της γης