1ψαλμος τω δαυιδ ον ησεν τω κυριω υπερ των λογων χουσι υιου ιεμενι κυριε ο θεος μου επι σοι ηλπισα σωσον με εκ παντων των διωκοντων με και ρυσαι με 2μηποτε αρπαση ως λεων την ψυχην μου μη οντος λυτρουμενου μηδε σωζοντος 3κυριε ο θεος μου ει εποιησα τουτο ει εστιν αδικια εν χερσιν μου 4ει ανταπεδωκα τοις ανταποδιδουσιν μοι κακα αποπεσοιν αρα απο των εχθρων μου κενος 5καταδιωξαι αρα ο εχθρος την ψυχην μου και καταλαβοι και καταπατησαι εις γην την ζωην μου και την δοξαν μου εις χουν κατασκηνωσαι διαψαλμα 6αναστηθι κυριε εν οργη σου υψωθητι εν τοις περασι των εχθρων μου εξεγερθητι κυριε ο θεος μου εν προσταγματι ω ενετειλω 7και συναγωγη λαων κυκλωσει σε και υπερ ταυτης εις υψος επιστρεψον 8κυριος κρινει λαους κρινον με κυριε κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την ακακιαν μου επ εμοι 9συντελεσθητω δη πονηρια αμαρτωλων και κατευθυνεις δικαιον εταζων καρδιας και νεφρους ο θεος 10δικαια η βοηθεια μου παρα του θεου του σωζοντος τους ευθεις τη καρδια 11ο θεος κριτης δικαιος και ισχυρος και μακροθυμος μη οργην επαγων καθ εκαστην ημεραν 12εαν μη επιστραφητε την ρομφαιαν αυτου στιλβωσει το τοξον αυτου ενετεινεν και ητοιμασεν αυτο 13και εν αυτω ητοιμασεν σκευη θανατου τα βελη αυτου τοις καιομενοις εξειργασατο 14ιδου ωδινησεν αδικιαν συνελαβεν πονον και ετεκεν ανομιαν 15λακκον ωρυξεν και ανεσκαψεν αυτον και εμπεσειται εις βοθρον ον ειργασατο 16επιστρεψει ο πονος αυτου εις κεφαλην αυτου και επι κορυφην αυτου η αδικια αυτου καταβησεται 17εξομολογησομαι κυριω κατα την δικαιοσυνην αυτου και ψαλω τω ονοματι κυριου του υψιστου