1εις το τελος εν υμνοις συνεσεως τω δαυιδ εν τω ελθειν τους ζιφαιους και ειπειν τω σαουλ ουκ ιδου δαυιδ κεκρυπται παρ ημιν ο θεος εν τω ονοματι σου σωσον με και εν τη δυναμει σου κρινον με 2ο θεος εισακουσον της προσευχης μου ενωτισαι τα ρηματα του στοματος μου 3οτι αλλοτριοι επανεστησαν επ εμε και κραταιοι εζητησαν την ψυχην μου ου προεθεντο τον θεον ενωπιον αυτων διαψαλμα 4ιδου γαρ ο θεος βοηθει μοι και ο κυριος αντιλημπτωρ της ψυχης μου 5αποστρεψει τα κακα τοις εχθροις μου εν τη αληθεια σου εξολεθρευσον αυτους 6εκουσιως θυσω σοι εξομολογησομαι τω ονοματι σου κυριε οτι αγαθον 7οτι εκ πασης θλιψεως ερρυσω με και εν τοις εχθροις μου επειδεν ο οφθαλμος μου