1του δαυιδ μη παραζηλου εν πονηρευομενοις μηδε ζηλου τους ποιουντας την ανομιαν 2οτι ωσει χορτος ταχυ αποξηρανθησονται και ωσει λαχανα χλοης ταχυ αποπεσουνται 3ελπισον επι κυριον και ποιει χρηστοτητα και κατασκηνου την γην και ποιμανθηση επι τω πλουτω αυτης 4κατατρυφησον του κυριου και δωσει σοι τα αιτηματα της καρδιας σου 5αποκαλυψον προς κυριον την οδον σου και ελπισον επ αυτον και αυτος ποιησει 6και εξοισει ως φως την δικαιοσυνην σου και το κριμα σου ως μεσημβριαν 7υποταγηθι τω κυριω και ικετευσον αυτον μη παραζηλου εν τω κατευοδουμενω εν τη οδω αυτου εν ανθρωπω ποιουντι παρανομιας 8παυσαι απο οργης και εγκαταλιπε θυμον μη παραζηλου ωστε πονηρευεσθαι 9οτι οι πονηρευομενοι εξολεθρευθησονται οι δε υπομενοντες τον κυριον αυτοι κληρονομησουσιν γην 10και ετι ολιγον και ου μη υπαρξη ο αμαρτωλος και ζητησεις τον τοπον αυτου και ου μη ευρης 11οι δε πραεις κληρονομησουσιν γην και κατατρυφησουσιν επι πληθει ειρηνης 12παρατηρησεται ο αμαρτωλος τον δικαιον και βρυξει επ αυτον τους οδοντας αυτου 13ο δε κυριος εκγελασεται αυτον οτι προβλεπει οτι ηξει η ημερα αυτου 14ρομφαιαν εσπασαντο οι αμαρτωλοι ενετειναν τοξον αυτων του καταβαλειν πτωχον και πενητα του σφαξαι τους ευθεις τη καρδια 15η ρομφαια αυτων εισελθοι εις την καρδιαν αυτων και τα τοξα αυτων συντριβειησαν 16κρεισσον ολιγον τω δικαιω υπερ πλουτον αμαρτωλων πολυν 17οτι βραχιονες αμαρτωλων συντριβησονται υποστηριζει δε τους δικαιους κυριος 18γινωσκει κυριος τας οδους των αμωμων και η κληρονομια αυτων εις τον αιωνα εσται 19ου καταισχυνθησονται εν καιρω πονηρω και εν ημεραις λιμου χορτασθησονται 20οτι οι αμαρτωλοι απολουνται οι δε εχθροι του κυριου αμα τω δοξασθηναι αυτους και υψωθηναι εκλιποντες ωσει καπνος εξελιπον 21δανειζεται ο αμαρτωλος και ουκ αποτεισει ο δε δικαιος οικτιρει και διδοι 22οτι οι ευλογουντες αυτον κληρονομησουσι γην οι δε καταρωμενοι αυτον εξολεθρευθησονται 23παρα κυριου τα διαβηματα ανθρωπου κατευθυνεται και την οδον αυτου θελησει 24οταν πεση ου καταραχθησεται οτι κυριος αντιστηριζει χειρα αυτου 25νεωτερος εγενομην και γαρ εγηρασα και ουκ ειδον δικαιον εγκαταλελειμμενον ουδε το σπερμα αυτου ζητουν αρτους 26ολην την ημεραν ελεα και δανειζει και το σπερμα αυτου εις ευλογιαν εσται 27εκκλινον απο κακου και ποιησον αγαθον και κατασκηνου εις αιωνα αιωνος 28οτι κυριος αγαπα κρισιν και ουκ εγκαταλειψει τους οσιους αυτου εις τον αιωνα φυλαχθησονται ανομοι δε εκδιωχθησονται και σπερμα ασεβων εξολεθρευθησεται 29δικαιοι δε κληρονομησουσι γην και κατασκηνωσουσιν εις αιωνα αιωνος επ αυτης 30στομα δικαιου μελετησει σοφιαν και η γλωσσα αυτου λαλησει κρισιν 31ο νομος του θεου αυτου εν καρδια αυτου και ουχ υποσκελισθησεται τα διαβηματα αυτου 32κατανοει ο αμαρτωλος τον δικαιον και ζητει του θανατωσαι αυτον 33ο δε κυριος ου μη εγκαταλιπη αυτον εις τας χειρας αυτου ουδε μη καταδικασηται αυτον οταν κρινηται αυτω 34υπομεινον τον κυριον και φυλαξον την οδον αυτου και υψωσει σε του κατακληρονομησαι γην εν τω εξολεθρευεσθαι αμαρτωλους οψη 35ειδον ασεβη υπερυψουμενον και επαιρομενον ως τας κεδρους του λιβανου 36και παρηλθον και ιδου ουκ ην και εζητησα αυτον και ουχ ευρεθη ο τοπος αυτου 37φυλασσε ακακιαν και ιδε ευθυτητα οτι εστιν εγκαταλειμμα ανθρωπω ειρηνικω 38οι δε παρανομοι εξολεθρευθησονται επι το αυτο τα εγκαταλειμματα των ασεβων εξολεθρευθησονται 39σωτηρια δε των δικαιων παρα κυριου και υπερασπιστης αυτων εστιν εν καιρω θλιψεως 40και βοηθησει αυτοις κυριος και ρυσεται αυτους και εξελειται αυτους εξ αμαρτωλων και σωσει αυτους οτι ηλπισαν επ αυτον