1ψαλμος τω δαυιδ προς σε κυριε ηρα την ψυχην μου ο θεος μου
2επι σοι πεποιθα μη καταισχυνθειην μηδε καταγελασατωσαν μου οι εχθροι μου
3και γαρ παντες οι υπομενοντες σε ου μη καταισχυνθωσιν αισχυνθητωσαν παντες οι ανομουντες δια κενης
4τας οδους σου κυριε γνωρισον μοι και τας τριβους σου διδαξον με
5οδηγησον με επι την αληθειαν σου και διδαξον με οτι συ ει ο θεος ο σωτηρ μου και σε υπεμεινα ολην την ημεραν
6μνησθητι των οικτιρμων σου κυριε και τα ελεη σου οτι απο του αιωνος εισιν
7αμαρτιας νεοτητος μου και αγνοιας μου μη μνησθης κατα το ελεος σου μνησθητι μου συ ενεκα της χρηστοτητος σου κυριε
8χρηστος και ευθης ο κυριος δια τουτο νομοθετησει αμαρτανοντας εν οδω
9οδηγησει πραεις εν κρισει διδαξει πραεις οδους αυτου
10πασαι αι οδοι κυριου ελεος και αληθεια τοις εκζητουσιν την διαθηκην αυτου και τα μαρτυρια αυτου
11ενεκα του ονοματος σου κυριε και ιλαση τη αμαρτια μου πολλη γαρ εστιν
12τις εστιν ανθρωπος ο φοβουμενος τον κυριον νομοθετησει αυτω εν οδω η ηρετισατο
13η ψυχη αυτου εν αγαθοις αυλισθησεται και το σπερμα αυτου κληρονομησει γην
14κραταιωμα κυριος των φοβουμενων αυτον και το ονομα κυριου των φοβουμενων αυτον και η διαθηκη αυτου του δηλωσαι αυτοις
15οι οφθαλμοι μου δια παντος προς τον κυριον οτι αυτος εκσπασει εκ παγιδος τους ποδας μου
16επιβλεψον επ εμε και ελεησον με οτι μονογενης και πτωχος ειμι εγω
17αι θλιψεις της καρδιας μου επλατυνθησαν εκ των αναγκων μου εξαγαγε με
18ιδε την ταπεινωσιν μου και τον κοπον μου και αφες πασας τας αμαρτιας μου
19ιδε τους εχθρους μου οτι επληθυνθησαν και μισος αδικον εμισησαν με
20φυλαξον την ψυχην μου και ρυσαι με μη καταισχυνθειην οτι ηλπισα επι σε
21ακακοι και ευθεις εκολλωντο μοι οτι υπεμεινα σε κυριε
22λυτρωσαι ο θεος τον ισραηλ εκ πασων των θλιψεων αυτου