1εις το τελος ψαλμος τω δαυιδ κυριε εν τη δυναμει σου ευφρανθησεται ο βασιλευς και επι τω σωτηριω σου αγαλλιασεται σφοδρα 2την επιθυμιαν της ψυχης αυτου εδωκας αυτω και την θελησιν των χειλεων αυτου ουκ εστερησας αυτον διαψαλμα 3οτι προεφθασας αυτον εν ευλογιαις χρηστοτητος εθηκας επι την κεφαλην αυτου στεφανον εκ λιθου τιμιου 4ζωην ητησατο σε και εδωκας αυτω μακροτητα ημερων εις αιωνα αιωνος 5μεγαλη η δοξα αυτου εν τω σωτηριω σου δοξαν και μεγαλοπρεπειαν επιθησεις επ αυτον 6οτι δωσεις αυτω ευλογιαν εις αιωνα αιωνος ευφρανεις αυτον εν χαρα μετα του προσωπου σου 7οτι ο βασιλευς ελπιζει επι κυριον και εν τω ελεει του υψιστου ου μη σαλευθη 8ευρεθειη η χειρ σου πασιν τοις εχθροις σου η δεξια σου ευροι παντας τους μισουντας σε 9θησεις αυτους ως κλιβανον πυρος εις καιρον του προσωπου σου κυριος εν οργη αυτου συνταραξει αυτους και καταφαγεται αυτους πυρ 10τον καρπον αυτων απο γης απολεις και το σπερμα αυτων απο υιων ανθρωπων 11οτι εκλιναν εις σε κακα διελογισαντο βουλην ην ου μη δυνωνται στησαι 12οτι θησεις αυτους νωτον εν τοις περιλοιποις σου ετοιμασεις το προσωπον αυτων 13υψωθητι κυριε εν τη δυναμει σου ασομεν και ψαλουμεν τας δυναστειας σου