1ωδη των αναβαθμων μνησθητι κυριε του δαυιδ και πασης της πραυτητος αυτου 2ως ωμοσεν τω κυριω ηυξατο τω θεω ιακωβ 3ει εισελευσομαι εις σκηνωμα οικου μου ει αναβησομαι επι κλινης στρωμνης μου 4ει δωσω υπνον τοις οφθαλμοις μου και τοις βλεφαροις μου νυσταγμον και αναπαυσιν τοις κροταφοις μου 5εως ου ευρω τοπον τω κυριω σκηνωμα τω θεω ιακωβ 6ιδου ηκουσαμεν αυτην εν εφραθα ευρομεν αυτην εν τοις πεδιοις του δρυμου 7εισελευσομεθα εις τα σκηνωματα αυτου προσκυνησομεν εις τον τοπον ου εστησαν οι ποδες αυτου 8αναστηθι κυριε εις την αναπαυσιν σου συ και η κιβωτος του αγιασματος σου 9οι ιερεις σου ενδυσονται δικαιοσυνην και οι οσιοι σου αγαλλιασονται 10ενεκεν δαυιδ του δουλου σου μη αποστρεψης το προσωπον του χριστου σου 11ωμοσεν κυριος τω δαυιδ αληθειαν και ου μη αθετησει αυτην εκ καρπου της κοιλιας σου θησομαι επι τον θρονον σου 12εαν φυλαξωνται οι υιοι σου την διαθηκην μου και τα μαρτυρια μου ταυτα α διδαξω αυτους και οι υιοι αυτων εως του αιωνος καθιουνται επι του θρονου σου 13οτι εξελεξατο κυριος την σιων ηρετισατο αυτην εις κατοικιαν εαυτω 14αυτη η καταπαυσις μου εις αιωνα αιωνος ωδε κατοικησω οτι ηρετισαμην αυτην 15την θηραν αυτης ευλογων ευλογησω τους πτωχους αυτης χορτασω αρτων 16τους ιερεις αυτης ενδυσω σωτηριαν και οι οσιοι αυτης αγαλλιασει αγαλλιασονται 17εκει εξανατελω κερας τω δαυιδ ητοιμασα λυχνον τω χριστω μου 18τους εχθρους αυτου ενδυσω αισχυνην επι δε αυτον εξανθησει το αγιασμα μου