1αλληλουια α αλφ μακαριοι οι αμωμοι εν οδω οι πορευομενοι εν νομω κυριου 2μακαριοι οι εξερευνωντες τα μαρτυρια αυτου εν ολη καρδια εκζητησουσιν αυτον 3ου γαρ οι εργαζομενοι την ανομιαν εν ταις οδοις αυτου επορευθησαν 4συ ενετειλω τας εντολας σου φυλαξασθαι σφοδρα 5οφελον κατευθυνθειησαν αι οδοι μου του φυλαξασθαι τα δικαιωματα σου 6τοτε ου μη επαισχυνθω εν τω με επιβλεπειν επι πασας τας εντολας σου 7εξομολογησομαι σοι κυριε εν ευθυτητι καρδιας εν τω μεμαθηκεναι με τα κριματα της δικαιοσυνης σου 8τα δικαιωματα σου φυλαξω μη με εγκαταλιπης εως σφοδρα 9β βηθ εν τινι κατορθωσει ο νεωτερος την οδον αυτου εν τω φυλασσεσθαι τους λογους σου 10εν ολη καρδια μου εξεζητησα σε μη απωση με απο των εντολων σου 11εν τη καρδια μου εκρυψα τα λογια σου οπως αν μη αμαρτω σοι 12ευλογητος ει κυριε διδαξον με τα δικαιωματα σου 13εν τοις χειλεσιν μου εξηγγειλα παντα τα κριματα του στοματος σου 14εν τη οδω των μαρτυριων σου ετερφθην ως επι παντι πλουτω 15εν ταις εντολαις σου αδολεσχησω και κατανοησω τας οδους σου 16εν τοις δικαιωμασιν σου μελετησω ουκ επιλησομαι των λογων σου 17γ γιμαλ ανταποδος τω δουλω σου ζησομαι και φυλαξω τους λογους σου 18αποκαλυψον τους οφθαλμους μου και κατανοησω τα θαυμασια σου εκ του νομου σου 19παροικος εγω ειμι εν τη γη μη αποκρυψης απ εμου τας εντολας σου 20επεποθησεν η ψυχη μου του επιθυμησαι τα κριματα σου εν παντι καιρω 21επετιμησας υπερηφανοις επικαταρατοι οι εκκλινοντες απο των εντολων σου 22περιελε απ εμου ονειδος και εξουδενωσιν οτι τα μαρτυρια σου εξεζητησα 23και γαρ εκαθισαν αρχοντες και κατ εμου κατελαλουν ο δε δουλος σου ηδολεσχει εν τοις δικαιωμασιν σου 24και γαρ τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν και αι συμβουλιαι μου τα δικαιωματα σου 25δ δελθ εκολληθη τω εδαφει η ψυχη μου ζησον με κατα τον λογον σου 26τας οδους μου εξηγγειλα και επηκουσας μου διδαξον με τα δικαιωματα σου 27οδον δικαιωματων σου συνετισον με και αδολεσχησω εν τοις θαυμασιοις σου 28εσταξεν η ψυχη μου απο ακηδιας βεβαιωσον με εν τοις λογοις σου 29οδον αδικιας αποστησον απ εμου και τω νομω σου ελεησον με 30οδον αληθειας ηρετισαμην τα κριματα σου ουκ επελαθομην 31εκολληθην τοις μαρτυριοις σου κυριε μη με καταισχυνης 32οδον εντολων σου εδραμον οταν επλατυνας την καρδιαν μου 33ε η νομοθετησον με κυριε την οδον των δικαιωματων σου και εκζητησω αυτην δια παντος 34συνετισον με και εξερευνησω τον νομον σου και φυλαξω αυτον εν ολη καρδια μου 35οδηγησον με εν τριβω των εντολων σου οτι αυτην ηθελησα 36κλινον την καρδιαν μου εις τα μαρτυρια σου και μη εις πλεονεξιαν 37αποστρεψον τους οφθαλμους μου του μη ιδειν ματαιοτητα εν τη οδω σου ζησον με 38στησον τω δουλω σου το λογιον σου εις τον φοβον σου 39περιελε τον ονειδισμον μου ον υπωπτευσα τα γαρ κριματα σου χρηστα 40ιδου επεθυμησα τας εντολας σου εν τη δικαιοσυνη σου ζησον με 41ς ουαυ και ελθοι επ εμε το ελεος σου κυριε το σωτηριον σου κατα το λογιον σου 42και αποκριθησομαι τοις ονειδιζουσι με λογον οτι ηλπισα επι τους λογους σου 43και μη περιελης εκ του στοματος μου λογον αληθειας εως σφοδρα οτι επι τα κριματα σου επηλπισα 44και φυλαξω τον νομον σου δια παντος εις τον αιωνα και εις τον αιωνα του αιωνος 45και επορευομην εν πλατυσμω οτι τας εντολας σου εξεζητησα 46και ελαλουν εν τοις μαρτυριοις σου εναντιον βασιλεων και ουκ ησχυνομην 47και εμελετων εν ταις εντολαις σου αις ηγαπησα σφοδρα 48και ηρα τας χειρας μου προς τας εντολας σου ας ηγαπησα και ηδολεσχουν εν τοις δικαιωμασιν σου 49ζ ζαι μνησθητι τον λογον σου τω δουλω σου ω επηλπισας με 50αυτη με παρεκαλεσεν εν τη ταπεινωσει μου οτι το λογιον σου εζησεν με 51υπερηφανοι παρηνομουν εως σφοδρα απο δε του νομου σου ουκ εξεκλινα 52εμνησθην των κριματων σου απ αιωνος κυριε και παρεκληθην 53αθυμια κατεσχεν με απο αμαρτωλων των εγκαταλιμπανοντων τον νομον σου 54ψαλτα ησαν μοι τα δικαιωματα σου εν τοπω παροικιας μου 55εμνησθην εν νυκτι του ονοματος σου κυριε και εφυλαξα τον νομον σου 56αυτη εγενηθη μοι οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα 57η ηθ μερις μου κυριε ειπα φυλαξασθαι τον νομον σου 58εδεηθην του προσωπου σου εν ολη καρδια μου ελεησον με κατα το λογιον σου 59διελογισαμην τας οδους σου και επεστρεψα τους ποδας μου εις τα μαρτυρια σου 60ητοιμασθην και ουκ εταραχθην του φυλαξασθαι τας εντολας σου 61σχοινια αμαρτωλων περιεπλακησαν μοι και του νομου σου ουκ επελαθομην 62μεσονυκτιον εξηγειρομην του εξομολογεισθαι σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου 63μετοχος εγω ειμι παντων των φοβουμενων σε και των φυλασσοντων τας εντολας σου 64του ελεους σου κυριε πληρης η γη τα δικαιωματα σου διδαξον με 65θ τηθ χρηστοτητα εποιησας μετα του δουλου σου κυριε κατα τον λογον σου 66χρηστοτητα και παιδειαν και γνωσιν διδαξον με οτι ταις εντολαις σου επιστευσα 67προ του με ταπεινωθηναι εγω επλημμελησα δια τουτο το λογιον σου εφυλαξα 68χρηστος ει συ κυριε και εν τη χρηστοτητι σου διδαξον με τα δικαιωματα σου 69επληθυνθη επ εμε αδικια υπερηφανων εγω δε εν ολη καρδια μου εξερευνησω τας εντολας σου 70ετυρωθη ως γαλα η καρδια αυτων εγω δε τον νομον σου εμελετησα 71αγαθον μοι οτι εταπεινωσας με οπως αν μαθω τα δικαιωματα σου 72αγαθον μοι ο νομος του στοματος σου υπερ χιλιαδας χρυσιου και αργυριου 73ι ιωθ αι χειρες σου εποιησαν με και επλασαν με συνετισον με και μαθησομαι τας εντολας σου 74οι φοβουμενοι σε οψονται με και ευφρανθησονται οτι εις τους λογους σου επηλπισα 75εγνων κυριε οτι δικαιοσυνη τα κριματα σου και αληθεια εταπεινωσας με 76γενηθητω δη το ελεος σου του παρακαλεσαι με κατα το λογιον σου τω δουλω σου 77ελθετωσαν μοι οι οικτιρμοι σου και ζησομαι οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν 78αισχυνθητωσαν υπερηφανοι οτι αδικως ηνομησαν εις εμε εγω δε αδολεσχησω εν ταις εντολαις σου 79επιστρεψατωσαν μοι οι φοβουμενοι σε και οι γινωσκοντες τα μαρτυρια σου 80γενηθητω η καρδια μου αμωμος εν τοις δικαιωμασιν σου οπως αν μη αισχυνθω 81ια χαφ εκλειπει εις το σωτηριον σου η ψυχη μου και εις τον λογον σου επηλπισα 82εξελιπον οι οφθαλμοι μου εις το λογιον σου λεγοντες ποτε παρακαλεσεις με 83οτι εγενηθην ως ασκος εν παχνη τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην 84ποσαι εισιν αι ημεραι του δουλου σου ποτε ποιησεις μοι εκ των καταδιωκοντων με κρισιν 85διηγησαντο μοι παρανομοι αδολεσχιας αλλ ουχ ως ο νομος σου κυριε 86πασαι αι εντολαι σου αληθεια αδικως κατεδιωξαν με βοηθησον μοι 87παρα βραχυ συνετελεσαν με εν τη γη εγω δε ουκ εγκατελιπον τας εντολας σου 88κατα το ελεος σου ζησον με και φυλαξω τα μαρτυρια του στοματος σου 89ιβ λαβδ εις τον αιωνα κυριε ο λογος σου διαμενει εν τω ουρανω 90εις γενεαν και γενεαν η αληθεια σου εθεμελιωσας την γην και διαμενει 91τη διαταξει σου διαμενει η ημερα οτι τα συμπαντα δουλα σα 92ει μη οτι ο νομος σου μελετη μου εστιν τοτε αν απωλομην εν τη ταπεινωσει μου 93εις τον αιωνα ου μη επιλαθωμαι των δικαιωματων σου οτι εν αυτοις εζησας με κυριε 94σος ειμι εγω σωσον με οτι τα δικαιωματα σου εξεζητησα 95εμε υπεμειναν αμαρτωλοι του απολεσαι με τα μαρτυρια σου συνηκα 96πασης συντελειας ειδον περας πλατεια η εντολη σου σφοδρα 97ιγ μημ ως ηγαπησα τον νομον σου κυριε ολην την ημεραν μελετη μου εστιν 98υπερ τους εχθρους μου εσοφισας με την εντολην σου οτι εις τον αιωνα μοι εστιν 99υπερ παντας τους διδασκοντας με συνηκα οτι τα μαρτυρια σου μελετη μου εστιν 100υπερ πρεσβυτερους συνηκα οτι τας εντολας σου εξεζητησα 101εκ πασης οδου πονηρας εκωλυσα τους ποδας μου οπως αν φυλαξω τους λογους σου 102απο των κριματων σου ουκ εξεκλινα οτι συ ενομοθετησας μοι 103ως γλυκεα τω λαρυγγι μου τα λογια σου υπερ μελι και κηριον τω στοματι μου 104απο των εντολων σου συνηκα δια τουτο εμισησα πασαν οδον αδικιας οτι συ ενομοθετησας μοι 105ιδ νουν λυχνος τοις ποσιν μου ο λογος σου και φως ταις τριβοις μου 106ομωμοκα και εστησα του φυλαξασθαι τα κριματα της δικαιοσυνης σου 107εταπεινωθην εως σφοδρα κυριε ζησον με κατα τον λογον σου 108τα εκουσια του στοματος μου ευδοκησον δη κυριε και τα κριματα σου διδαξον με 109η ψυχη μου εν ταις χερσιν μου δια παντος και του νομου σου ουκ επελαθομην 110εθεντο αμαρτωλοι παγιδα μοι και εκ των εντολων σου ουκ επλανηθην 111εκληρονομησα τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα οτι αγαλλιαμα της καρδιας μου εισιν 112εκλινα την καρδιαν μου του ποιησαι τα δικαιωματα σου εις τον αιωνα δι ανταμειψιν 113ιε σαμχ παρανομους εμισησα και τον νομον σου ηγαπησα 114βοηθος μου και αντιλημπτωρ μου ει συ εις τον λογον σου επηλπισα 115εκκλινατε απ εμου πονηρευομενοι και εξερευνησω τας εντολας του θεου μου 116αντιλαβου μου κατα το λογιον σου και ζησομαι και μη καταισχυνης με απο της προσδοκιας μου 117βοηθησον μοι και σωθησομαι και μελετησω εν τοις δικαιωμασιν σου δια παντος 118εξουδενωσας παντας τους αποστατουντας απο των δικαιωματων σου οτι αδικον το ενθυμημα αυτων 119παραβαινοντας ελογισαμην παντας τους αμαρτωλους της γης δια τουτο ηγαπησα τα μαρτυρια σου δια παντος 120καθηλωσον εκ του φοβου σου τας σαρκας μου απο γαρ των κριματων σου εφοβηθην 121ις αιν εποιησα κριμα και δικαιοσυνην μη παραδως με τοις αδικουσιν με 122εκδεξαι τον δουλον σου εις αγαθον μη συκοφαντησατωσαν με υπερηφανοι 123οι οφθαλμοι μου εξελιπον εις το σωτηριον σου και εις το λογιον της δικαιοσυνης σου 124ποιησον μετα του δουλου σου κατα το ελεος σου και τα δικαιωματα σου διδαξον με 125δουλος σου ειμι εγω συνετισον με και γνωσομαι τα μαρτυρια σου 126καιρος του ποιησαι τω κυριω διεσκεδασαν τον νομον σου 127δια τουτο ηγαπησα τας εντολας σου υπερ χρυσιον και τοπαζιον 128δια τουτο προς πασας τας εντολας σου κατωρθουμην πασαν οδον αδικον εμισησα 129ιζ φη θαυμαστα τα μαρτυρια σου δια τουτο εξηρευνησεν αυτα η ψυχη μου 130η δηλωσις των λογων σου φωτιει και συνετιει νηπιους 131το στομα μου ηνοιξα και ειλκυσα πνευμα οτι τας εντολας σου επεποθουν 132επιβλεψον επ εμε και ελεησον με κατα το κριμα των αγαπωντων το ονομα σου 133τα διαβηματα μου κατευθυνον κατα το λογιον σου και μη κατακυριευσατω μου πασα ανομια 134λυτρωσαι με απο συκοφαντιας ανθρωπων και φυλαξω τας εντολας σου 135το προσωπον σου επιφανον επι τον δουλον σου και διδαξον με τα δικαιωματα σου 136διεξοδους υδατων κατεβησαν οι οφθαλμοι μου επει ουκ εφυλαξαν τον νομον σου 137ιη σαδη δικαιος ει κυριε και ευθης η κρισις σου 138ενετειλω δικαιοσυνην τα μαρτυρια σου και αληθειαν σφοδρα 139εξετηξεν με ο ζηλος του οικου σου οτι επελαθοντο των λογων σου οι εχθροι μου 140πεπυρωμενον το λογιον σου σφοδρα και ο δουλος σου ηγαπησεν αυτο 141νεωτερος ειμι εγω και εξουδενωμενος τα δικαιωματα σου ουκ επελαθομην 142η δικαιοσυνη σου δικαιοσυνη εις τον αιωνα και ο νομος σου αληθεια 143θλιψις και αναγκη ευροσαν με αι εντολαι σου μελετη μου 144δικαιοσυνη τα μαρτυρια σου εις τον αιωνα συνετισον με και ζησομαι 145ιθ κωφ εκεκραξα εν ολη καρδια μου επακουσον μου κυριε τα δικαιωματα σου εκζητησω 146εκεκραξα σε σωσον με και φυλαξω τα μαρτυρια σου 147προεφθασα εν αωρια και εκεκραξα εις τους λογους σου επηλπισα 148προεφθασαν οι οφθαλμοι μου προς ορθρον του μελεταν τα λογια σου 149της φωνης μου ακουσον κυριε κατα το ελεος σου κατα το κριμα σου ζησον με 150προσηγγισαν οι καταδιωκοντες με ανομια απο δε του νομου σου εμακρυνθησαν 151εγγυς ει συ κυριε και πασαι αι εντολαι σου αληθεια 152κατ αρχας εγνων εκ των μαρτυριων σου οτι εις τον αιωνα εθεμελιωσας αυτα 153κ ρης ιδε την ταπεινωσιν μου και εξελου με οτι τον νομον σου ουκ επελαθομην 154κρινον την κρισιν μου και λυτρωσαι με δια τον λογον σου ζησον με 155μακραν απο αμαρτωλων σωτηρια οτι τα δικαιωματα σου ουκ εξεζητησαν 156οι οικτιρμοι σου πολλοι κυριε κατα το κριμα σου ζησον με 157πολλοι οι εκδιωκοντες με και εκθλιβοντες με εκ των μαρτυριων σου ουκ εξεκλινα 158ειδον ασυνθετουντας και εξετηκομην οτι τα λογια σου ουκ εφυλαξαντο 159ιδε οτι τας εντολας σου ηγαπησα κυριε εν τω ελεει σου ζησον με 160αρχη των λογων σου αληθεια και εις τον αιωνα παντα τα κριματα της δικαιοσυνης σου 161κα σεν αρχοντες κατεδιωξαν με δωρεαν και απο των λογων σου εδειλιασεν η καρδια μου 162αγαλλιασομαι εγω επι τα λογια σου ως ο ευρισκων σκυλα πολλα 163αδικιαν εμισησα και εβδελυξαμην τον δε νομον σου ηγαπησα 164επτακις της ημερας ηνεσα σοι επι τα κριματα της δικαιοσυνης σου 165ειρηνη πολλη τοις αγαπωσιν τον νομον σου και ουκ εστιν αυτοις σκανδαλον 166προσεδοκων το σωτηριον σου κυριε και τας εντολας σου ηγαπησα 167εφυλαξεν η ψυχη μου τα μαρτυρια σου και ηγαπησεν αυτα σφοδρα 168εφυλαξα τας εντολας σου και τα μαρτυρια σου οτι πασαι αι οδοι μου εναντιον σου κυριε 169κβ θαυ εγγισατω η δεησις μου ενωπιον σου κυριε κατα το λογιον σου συνετισον με 170εισελθοι το αξιωμα μου ενωπιον σου κατα το λογιον σου ρυσαι με 171εξερευξαιντο τα χειλη μου υμνον οταν διδαξης με τα δικαιωματα σου 172φθεγξαιτο η γλωσσα μου το λογιον σου οτι πασαι αι εντολαι σου δικαιοσυνη 173γενεσθω η χειρ σου του σωσαι με οτι τας εντολας σου ηρετισαμην 174επεποθησα το σωτηριον σου κυριε και ο νομος σου μελετη μου εστιν 175ζησεται η ψυχη μου και αινεσει σε και τα κριματα σου βοηθησει μοι 176επλανηθην ως προβατον απολωλος ζητησον τον δουλον σου οτι τας εντολας σου ουκ επελαθομην