1οι εμοι λογοι ειρηνται υπο θεου βασιλεως χρηματισμος ον επαιδευσεν η μητηρ αυτου
2τι τεκνον τηρησεις τι ρησεις θεου πρωτογενες σοι λεγω υιε τι τεκνον εμης κοιλιας τι τεκνον εμων ευχων
3μη δως γυναιξι σον πλουτον και τον σον νουν και βιον εις υστεροβουλιαν
4μετα βουλης παντα ποιει μετα βουλης οινοποτει οι δυνασται θυμωδεις εισιν οινον δε μη πινετωσαν
5ινα μη πιοντες επιλαθωνται της σοφιας και ορθα κριναι ου μη δυνωνται τους ασθενεις
6διδοτε μεθην τοις εν λυπαις και οινον πινειν τοις εν οδυναις
7ινα επιλαθωνται της πενιας και των πονων μη μνησθωσιν ετι
8ανοιγε σον στομα λογω θεου και κρινε παντας υγιως
9ανοιγε σον στομα και κρινε δικαιως διακρινε δε πενητα και ασθενη
10γυναικα ανδρειαν τις ευρησει τιμιωτερα δε εστιν λιθων πολυτελων η τοιαυτη
11θαρσει επ αυτη η καρδια του ανδρος αυτης η τοιαυτη καλων σκυλων ουκ απορησει
12ενεργει γαρ τω ανδρι αγαθα παντα τον βιον
13μηρυομενη ερια και λινον εποιησεν ευχρηστον ταις χερσιν αυτης
14εγενετο ωσει ναυς εμπορευομενη μακροθεν συναγει δε αυτη τον βιον
15και ανισταται εκ νυκτων και εδωκεν βρωματα τω οικω και εργα ταις θεραπαιναις
16θεωρησασα γεωργιον επριατο απο δε καρπων χειρων αυτης κατεφυτευσεν κτημα
17αναζωσαμενη ισχυρως την οσφυν αυτης ηρεισεν τους βραχιονας αυτης εις εργον
18εγευσατο οτι καλον εστιν το εργαζεσθαι και ουκ αποσβεννυται ολην την νυκτα ο λυχνος αυτης
19τους πηχεις αυτης εκτεινει επι τα συμφεροντα τας δε χειρας αυτης ερειδει εις ατρακτον
20χειρας δε αυτης διηνοιξεν πενητι καρπον δε εξετεινεν πτωχω
21ου φροντιζει των εν οικω ο ανηρ αυτης οταν που χρονιζη παντες γαρ οι παρ αυτης ενδιδυσκονται
22δισσας χλαινας εποιησεν τω ανδρι αυτης εκ δε βυσσου και πορφυρας εαυτη ενδυματα
23περιβλεπτος δε γινεται εν πυλαις ο ανηρ αυτης ηνικα αν καθιση εν συνεδριω μετα των γεροντων κατοικων της γης
24σινδονας εποιησεν και απεδοτο περιζωματα δε τοις χαναναιοις
25στομα αυτης διηνοιξεν προσεχοντως και εννομως και ταξιν εστειλατο τη γλωσση αυτης
26ισχυν και ευπρεπειαν ενεδυσατο και ευφρανθη εν ημεραις εσχαταις
27στεγναι διατριβαι οικων αυτης σιτα δε οκνηρα ουκ εφαγεν
28το στομα δε ανοιγει σοφως και νομοθεσμως η δε ελεημοσυνη αυτης ανεστησεν τα τεκνα αυτης και επλουτησαν και ο ανηρ αυτης ηνεσεν αυτην
29πολλαι θυγατερες εκτησαντο πλουτον πολλαι εποιησαν δυνατα συ δε υπερκεισαι και υπερηρας πασας
30ψευδεις αρεσκειαι και ματαιον καλλος γυναικος γυνη γαρ συνετη ευλογειται φοβον δε κυριου αυτη αινειτω
31δοτε αυτη απο καρπων χειρων αυτης και αινεισθω εν πυλαις ο ανηρ αυτης