1υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω
2υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου
3εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
4και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην
5τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις
6οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις
7και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων
8του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει
9τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους
10εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη
11βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε
12ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον
13ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους
14οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη
15ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων
16του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης
17υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη
18εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης
19παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης
20ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους
21χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη
22οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ αυτης