1υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω 2υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου 3εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη 4και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην 5τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις 6οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις 7και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων 8του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει 9τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους 10εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη 11βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε 12ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον 13ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους 14οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη 15ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων 16του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης 17υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη 18εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης 19παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης 20ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους 21χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη 22οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ αυτης