1παροιμιαι σαλωμωντος υιου δαυιδ ος εβασιλευσεν εν ισραηλ 2γνωναι σοφιαν και παιδειαν νοησαι τε λογους φρονησεως 3δεξασθαι τε στροφας λογων νοησαι τε δικαιοσυνην αληθη και κριμα κατευθυνειν 4ινα δω ακακοις πανουργιαν παιδι δε νεω αισθησιν τε και εννοιαν 5τωνδε γαρ ακουσας σοφος σοφωτερος εσται ο δε νοημων κυβερνησιν κτησεται 6νοησει τε παραβολην και σκοτεινον λογον ρησεις τε σοφων και αινιγματα 7αρχη σοφιας φοβος θεου συνεσις δε αγαθη πασι τοις ποιουσιν αυτην ευσεβεια δε εις θεον αρχη αισθησεως σοφιαν δε και παιδειαν ασεβεις εξουθενησουσιν 8ακουε υιε παιδειαν πατρος σου και μη απωση θεσμους μητρος σου 9στεφανον γαρ χαριτων δεξη ση κορυφη και κλοιον χρυσεον περι σω τραχηλω 10υιε μη σε πλανησωσιν ανδρες ασεβεις μηδε βουληθης εαν παρακαλεσωσι σε λεγοντες 11ελθε μεθ ημων κοινωνησον αιματος κρυψωμεν δε εις γην ανδρα δικαιον αδικως 12καταπιωμεν δε αυτον ωσπερ αδης ζωντα και αρωμεν αυτου την μνημην εκ γης 13την κτησιν αυτου την πολυτελη καταλαβωμεθα πλησωμεν δε οικους ημετερους σκυλων 14τον δε σον κληρον βαλε εν ημιν κοινον δε βαλλαντιον κτησωμεθα παντες και μαρσιππιον εν γενηθητω ημιν 15μη πορευθης εν οδω μετ αυτων εκκλινον δε τον ποδα σου εκ των τριβων αυτων 16οι γαρ ποδες αυτων εις κακιαν τρεχουσιν και ταχινοι του εκχεαι αιμα 17ου γαρ αδικως εκτεινεται δικτυα πτερωτοις 18αυτοι γαρ οι φονου μετεχοντες θησαυριζουσιν εαυτοις κακα η δε καταστροφη ανδρων παρανομων κακη 19αυται αι οδοι εισιν παντων των συντελουντων τα ανομα τη γαρ ασεβεια την εαυτων ψυχην αφαιρουνται 20σοφια εν εξοδοις υμνειται εν δε πλατειαις παρρησιαν αγει 21επ ακρων δε τειχεων κηρυσσεται επι δε πυλαις δυναστων παρεδρευει επι δε πυλαις πολεως θαρρουσα λεγει 22οσον αν χρονον ακακοι εχωνται της δικαιοσυνης ουκ αισχυνθησονται οι δε αφρονες της υβρεως οντες επιθυμηται ασεβεις γενομενοι εμισησαν αισθησιν 23και υπευθυνοι εγενοντο ελεγχοις ιδου προησομαι υμιν εμης πνοης ρησιν διδαξω δε υμας τον εμον λογον 24επειδη εκαλουν και ουχ υπηκουσατε και εξετεινον λογους και ου προσειχετε 25αλλα ακυρους εποιειτε εμας βουλας τοις δε εμοις ελεγχοις ηπειθησατε 26τοιγαρουν καγω τη υμετερα απωλεια επιγελασομαι καταχαρουμαι δε ηνικα αν ερχηται υμιν ολεθρος 27και ως αν αφικηται υμιν αφνω θορυβος η δε καταστροφη ομοιως καταιγιδι παρη και οταν ερχηται υμιν θλιψις και πολιορκια η οταν ερχηται υμιν ολεθρος 28εσται γαρ οταν επικαλεσησθε με εγω δε ουκ εισακουσομαι υμων ζητησουσιν με κακοι και ουχ ευρησουσιν 29εμισησαν γαρ σοφιαν τον δε φοβον του κυριου ου προειλαντο 30ουδε ηθελον εμαις προσεχειν βουλαις εμυκτηριζον δε εμους ελεγχους 31τοιγαρουν εδονται της εαυτων οδου τους καρπους και της εαυτων ασεβειας πλησθησονται 32ανθ ων γαρ ηδικουν νηπιους φονευθησονται και εξετασμος ασεβεις ολει 33ο δε εμου ακουων κατασκηνωσει επ ελπιδι και ησυχασει αφοβως απο παντος κακου