1ου ποιησετε υμιν αυτοις χειροποιητα ουδε γλυπτα ουδε στηλην αναστησετε υμιν ουδε λιθον σκοπον θησετε εν τη γη υμων προσκυνησαι αυτω εγω ειμι κυριος ο θεος υμων
2τα σαββατα μου φυλαξεσθε και απο των αγιων μου φοβηθησεσθε εγω ειμι κυριος
3εαν τοις προσταγμασιν μου πορευησθε και τας εντολας μου φυλασσησθε και ποιησητε αυτας
4και δωσω τον υετον υμιν εν καιρω αυτου και η γη δωσει τα γενηματα αυτης και τα ξυλα των πεδιων αποδωσει τον καρπον αυτων
5και καταλημψεται υμιν ο αλοητος τον τρυγητον και ο τρυγητος καταλημψεται τον σπορον και φαγεσθε τον αρτον υμων εις πλησμονην και κατοικησετε μετα ασφαλειας επι της γης υμων
6και πολεμος ου διελευσεται δια της γης υμων και δωσω ειρηνην εν τη γη υμων και κοιμηθησεσθε και ουκ εσται υμας ο εκφοβων και απολω θηρια πονηρα εκ της γης υμων
7και διωξεσθε τους εχθρους υμων και πεσουνται εναντιον υμων φονω
8και διωξονται εξ υμων πεντε εκατον και εκατον υμων διωξονται μυριαδας και πεσουνται οι εχθροι υμων εναντιον υμων μαχαιρα
9και επιβλεψω εφ υμας και αυξανω υμας και πληθυνω υμας και στησω την διαθηκην μου μεθ υμων
10και φαγεσθε παλαια και παλαια παλαιων και παλαια εκ προσωπου νεων εξοισετε
11και θησω την διαθηκην μου εν υμιν και ου βδελυξεται η ψυχη μου υμας
12και εμπεριπατησω εν υμιν και εσομαι υμων θεος και υμεις εσεσθε μου λαος
13εγω ειμι κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ γης αιγυπτου οντων υμων δουλων και συνετριψα τον δεσμον του ζυγου υμων και ηγαγον υμας μετα παρρησιας
14εαν δε μη υπακουσητε μου μηδε ποιησητε τα προσταγματα μου ταυτα
15αλλα απειθησητε αυτοις και τοις κριμασιν μου προσοχθιση η ψυχη υμων ωστε υμας μη ποιειν πασας τας εντολας μου ωστε διασκεδασαι την διαθηκην μου
16και εγω ποιησω ουτως υμιν και επισυστησω εφ υμας την αποριαν την τε ψωραν και τον ικτερον και σφακελιζοντας τους οφθαλμους υμων και την ψυχην υμων εκτηκουσαν και σπερειτε δια κενης τα σπερματα υμων και εδονται οι υπεναντιοι υμων
17και επιστησω το προσωπον μου εφ υμας και πεσεισθε εναντιον των εχθρων υμων και διωξονται υμας οι μισουντες υμας και φευξεσθε ουθενος διωκοντος υμας
18και εαν εως τουτου μη υπακουσητε μου και προσθησω του παιδευσαι υμας επτακις επι ταις αμαρτιαις υμων
19και συντριψω την υβριν της υπερηφανιας υμων και θησω τον ουρανον υμιν σιδηρουν και την γην υμων ωσει χαλκην
20και εσται εις κενον η ισχυς υμων και ου δωσει η γη υμων τον σπορον αυτης και το ξυλον του αγρου υμων ου δωσει τον καρπον αυτου
21και εαν μετα ταυτα πορευησθε πλαγιοι και μη βουλησθε υπακουειν μου προσθησω υμιν πληγας επτα κατα τας αμαρτιας υμων
22και αποστελω εφ υμας τα θηρια τα αγρια της γης και κατεδεται υμας και εξαναλωσει τα κτηνη υμων και ολιγοστους ποιησει υμας και ερημωθησονται αι οδοι υμων
23και επι τουτοις εαν μη παιδευθητε αλλα πορευησθε προς με πλαγιοι
24πορευσομαι καγω μεθ υμων θυμω πλαγιω και παταξω υμας καγω επτακις αντι των αμαρτιων υμων
25και επαξω εφ υμας μαχαιραν εκδικουσαν δικην διαθηκης και καταφευξεσθε εις τας πολεις υμων και εξαποστελω θανατον εις υμας και παραδοθησεσθε εις χειρας εχθρων
26εν τω θλιψαι υμας σιτοδεια αρτων και πεψουσιν δεκα γυναικες τους αρτους υμων εν κλιβανω ενι και αποδωσουσιν τους αρτους υμων εν σταθμω και φαγεσθε και ου μη εμπλησθητε
27εαν δε επι τουτοις μη υπακουσητε μου και πορευησθε προς με πλαγιοι
28και αυτος πορευσομαι μεθ υμων εν θυμω πλαγιω και παιδευσω υμας εγω επτακις κατα τας αμαρτιας υμων
29και φαγεσθε τας σαρκας των υιων υμων και τας σαρκας των θυγατερων υμων φαγεσθε
30και ερημωσω τας στηλας υμων και εξολεθρευσω τα ξυλινα χειροποιητα υμων και θησω τα κωλα υμων επι τα κωλα των ειδωλων υμων και προσοχθιει η ψυχη μου υμιν
31και θησω τας πολεις υμων ερημους και εξερημωσω τα αγια υμων και ου μη οσφρανθω της οσμης των θυσιων υμων
32και εξερημωσω εγω την γην υμων και θαυμασονται επ αυτη οι εχθροι υμων οι ενοικουντες εν αυτη
33και διασπερω υμας εις τα εθνη και εξαναλωσει υμας επιπορευομενη η μαχαιρα και εσται η γη υμων ερημος και αι πολεις υμων εσονται ερημοι
34τοτε ευδοκησει η γη τα σαββατα αυτης και πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης και υμεις εσεσθε εν τη γη των εχθρων υμων τοτε σαββατιει η γη και ευδοκησει τα σαββατα αυτης
35πασας τας ημερας της ερημωσεως αυτης σαββατιει α ουκ εσαββατισεν εν τοις σαββατοις υμων ηνικα κατωκειτε αυτην
36και τοις καταλειφθεισιν εξ υμων επαξω δειλιαν εις την καρδιαν αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων και διωξεται αυτους φωνη φυλλου φερομενου και φευξονται ως φευγοντες απο πολεμου και πεσουνται ουθενος διωκοντος
37και υπεροψεται ο αδελφος τον αδελφον ωσει εν πολεμω ουθενος κατατρεχοντος και ου δυνησεσθε αντιστηναι τοις εχθροις υμων
38και απολεισθε εν τοις εθνεσιν και κατεδεται υμας η γη των εχθρων υμων
39και οι καταλειφθεντες αφ υμων καταφθαρησονται δια τας αμαρτιας υμων εν τη γη των εχθρων αυτων τακησονται
40και εξαγορευσουσιν τας αμαρτιας αυτων και τας αμαρτιας των πατερων αυτων οτι παρεβησαν και υπερειδον με και οτι επορευθησαν εναντιον μου πλαγιοι
41και εγω επορευθην μετ αυτων εν θυμω πλαγιω και απολω αυτους εν τη γη των εχθρων αυτων τοτε εντραπησεται η καρδια αυτων η απεριτμητος και τοτε ευδοκησουσιν τας αμαρτιας αυτων
42και μνησθησομαι της διαθηκης ιακωβ και της διαθηκης ισαακ και της διαθηκης αβρααμ μνησθησομαι και της γης μνησθησομαι
43και η γη εγκαταλειφθησεται υπ αυτων τοτε προσδεξεται η γη τα σαββατα αυτης εν τω ερημωθηναι αυτην δι αυτους και αυτοι προσδεξονται τας αυτων ανομιας ανθ ων τα κριματα μου υπερειδον και τοις προσταγμασιν μου προσωχθισαν τη ψυχη αυτων
44και ουδ ως οντων αυτων εν τη γη των εχθρων αυτων ουχ υπερειδον αυτους ουδε προσωχθισα αυτοις ωστε εξαναλωσαι αυτους του διασκεδασαι την διαθηκην μου την προς αυτους οτι εγω ειμι κυριος ο θεος αυτων
45και μνησθησομαι αυτων της διαθηκης της προτερας οτε εξηγαγον αυτους εκ γης αιγυπτου εξ οικου δουλειας εναντι των εθνων του ειναι αυτων θεος εγω ειμι κυριος
46ταυτα τα κριματα και τα προσταγματα και ο νομος ον εδωκεν κυριος ανα μεσον αυτου και ανα μεσον των υιων ισραηλ εν τω ορει σινα εν χειρι μωυση