1υπολαβων δε ιωβ λεγει
2επ αληθειας οιδα οτι ουτως εστιν πως γαρ εσται δικαιος βροτος παρα κυριω
3εαν γαρ βουληται κριθηναι αυτω ου μη υπακουση αυτω ινα μη αντειπη προς ενα λογον αυτου εκ χιλιων
4σοφος γαρ εστιν διανοια κραταιος τε και μεγας τις σκληρος γενομενος εναντιον αυτου υπεμεινεν
5ο παλαιων ορη και ουκ οιδασιν ο καταστρεφων αυτα οργη
6ο σειων την υπ ουρανον εκ θεμελιων οι δε στυλοι αυτης σαλευονται
7ο λεγων τω ηλιω και ουκ ανατελλει κατα δε αστρων κατασφραγιζει
8ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ εδαφους επι θαλασσης
9ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου
10ο ποιων μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
11εαν υπερβη με ου μη ιδω και εαν παρελθη με ουδ ως εγνων
12εαν απαλλαξη τις αποστρεψει η τις ερει αυτω τι εποιησας
13αυτος γαρ απεστραπται οργην υπ αυτου εκαμφθησαν κητη τα υπ ουρανον
14εαν δε μου υπακουσηται η διακρινει τα ρηματα μου
15εαν τε γαρ ω δικαιος ουκ εισακουσεται μου του κριματος αυτου δεηθησομαι
16εαν τε καλεσω και υπακουση ου πιστευω οτι εισακηκοεν μου
17μη γνοφω με εκτριψη πολλα δε μου τα συντριμματα πεποιηκεν δια κενης
18ουκ εα γαρ με αναπνευσαι ενεπλησεν δε με πικριας
19οτι μεν γαρ ισχυι κρατει τις ουν κριματι αυτου αντιστησεται
20εαν γαρ ω δικαιος το στομα μου ασεβησει εαν τε ω αμεμπτος σκολιος αποβησομαι
21ειτε γαρ ησεβησα ουκ οιδα τη ψυχη πλην οτι αφαιρειται μου η ζωη
22διο ειπον μεγαν και δυναστην απολλυει οργη
23οτι φαυλοι εν θανατω εξαισιω αλλα δικαιοι καταγελωνται
24παραδεδονται γαρ εις χειρας ασεβους προσωπα κριτων αυτης συγκαλυπτει ει δε μη αυτος τις εστιν
25ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος δρομεως απεδρασαν και ουκ ειδοσαν
26η και εστιν ναυσιν ιχνος οδου η αετου πετομενου ζητουντος βοραν
27εαν τε γαρ ειπω επιλησομαι λαλων συγκυψας τω προσωπω στεναξω
28σειομαι πασιν τοις μελεσιν οιδα γαρ οτι ουκ αθωον με εασεις
29επειδη δε ειμι ασεβης δια τι ουκ απεθανον
30εαν γαρ απολουσωμαι χιονι και αποκαθαρωμαι χερσιν καθαραις
31ικανως εν ρυπω με εβαψας εβδελυξατο δε με η στολη
32ου γαρ ει ανθρωπος κατ εμε ω αντικρινουμαι ινα ελθωμεν ομοθυμαδον εις κρισιν
33ειθε ην ο μεσιτης ημων και ελεγχων και διακουων ανα μεσον αμφοτερων
34απαλλαξατω απ εμου την ραβδον ο δε φοβος αυτου μη με στροβειτω
35και ου μη φοβηθω αλλα λαλησω ου γαρ ουτω συνεπισταμαι