1υπολαβων δε ιωβ λεγει 2επ αληθειας οιδα οτι ουτως εστιν πως γαρ εσται δικαιος βροτος παρα κυριω 3εαν γαρ βουληται κριθηναι αυτω ου μη υπακουση αυτω ινα μη αντειπη προς ενα λογον αυτου εκ χιλιων 4σοφος γαρ εστιν διανοια κραταιος τε και μεγας τις σκληρος γενομενος εναντιον αυτου υπεμεινεν 5ο παλαιων ορη και ουκ οιδασιν ο καταστρεφων αυτα οργη 6ο σειων την υπ ουρανον εκ θεμελιων οι δε στυλοι αυτης σαλευονται 7ο λεγων τω ηλιω και ουκ ανατελλει κατα δε αστρων κατασφραγιζει 8ο τανυσας τον ουρανον μονος και περιπατων ως επ εδαφους επι θαλασσης 9ο ποιων πλειαδα και εσπερον και αρκτουρον και ταμιεια νοτου 10ο ποιων μεγαλα και ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος 11εαν υπερβη με ου μη ιδω και εαν παρελθη με ουδ ως εγνων 12εαν απαλλαξη τις αποστρεψει η τις ερει αυτω τι εποιησας 13αυτος γαρ απεστραπται οργην υπ αυτου εκαμφθησαν κητη τα υπ ουρανον 14εαν δε μου υπακουσηται η διακρινει τα ρηματα μου 15εαν τε γαρ ω δικαιος ουκ εισακουσεται μου του κριματος αυτου δεηθησομαι 16εαν τε καλεσω και υπακουση ου πιστευω οτι εισακηκοεν μου 17μη γνοφω με εκτριψη πολλα δε μου τα συντριμματα πεποιηκεν δια κενης 18ουκ εα γαρ με αναπνευσαι ενεπλησεν δε με πικριας 19οτι μεν γαρ ισχυι κρατει τις ουν κριματι αυτου αντιστησεται 20εαν γαρ ω δικαιος το στομα μου ασεβησει εαν τε ω αμεμπτος σκολιος αποβησομαι 21ειτε γαρ ησεβησα ουκ οιδα τη ψυχη πλην οτι αφαιρειται μου η ζωη 22διο ειπον μεγαν και δυναστην απολλυει οργη 23οτι φαυλοι εν θανατω εξαισιω αλλα δικαιοι καταγελωνται 24παραδεδονται γαρ εις χειρας ασεβους προσωπα κριτων αυτης συγκαλυπτει ει δε μη αυτος τις εστιν 25ο δε βιος μου εστιν ελαφροτερος δρομεως απεδρασαν και ουκ ειδοσαν 26η και εστιν ναυσιν ιχνος οδου η αετου πετομενου ζητουντος βοραν 27εαν τε γαρ ειπω επιλησομαι λαλων συγκυψας τω προσωπω στεναξω 28σειομαι πασιν τοις μελεσιν οιδα γαρ οτι ουκ αθωον με εασεις 29επειδη δε ειμι ασεβης δια τι ουκ απεθανον 30εαν γαρ απολουσωμαι χιονι και αποκαθαρωμαι χερσιν καθαραις 31ικανως εν ρυπω με εβαψας εβδελυξατο δε με η στολη 32ου γαρ ει ανθρωπος κατ εμε ω αντικρινουμαι ινα ελθωμεν ομοθυμαδον εις κρισιν 33ειθε ην ο μεσιτης ημων και ελεγχων και διακουων ανα μεσον αμφοτερων 34απαλλαξατω απ εμου την ραβδον ο δε φοβος αυτου μη με στροβειτω 35και ου μη φοβηθω αλλα λαλησω ου γαρ ουτω συνεπισταμαι