1υπολαβων δε βαλδαδ ο σαυχιτης λεγει
2μεχρι τινος λαλησεις ταυτα πνευμα πολυρημον του στοματος σου
3μη ο κυριος αδικησει κρινων η ο τα παντα ποιησας ταραξει το δικαιον
4ει οι υιοι σου ημαρτον εναντιον αυτου απεστειλεν εν χειρι ανομιας αυτων
5συ δε ορθριζε προς κυριον παντοκρατορα δεομενος
6ει καθαρος ει και αληθινος δεησεως επακουσεται σου αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης
7εσται ουν τα μεν πρωτα σου ολιγα τα δε εσχατα σου αμυθητα
8επερωτησον γαρ γενεαν πρωτην εξιχνιασον δε κατα γενος πατερων
9χθιζοι γαρ εσμεν και ουκ οιδαμεν σκια γαρ εστιν ημων επι της γης ο βιος
10η ουχ ουτοι σε διδαξουσιν και αναγγελουσιν και εκ καρδιας εξαξουσιν ρηματα
11μη θαλλει παπυρος ανευ υδατος η υψωθησεται βουτομον ανευ ποτου
12ετι ον επι ριζης και ου μη θερισθη προ του πιειν πασα βοτανη ουχι ξηραινεται
13ουτως τοινυν εσται τα εσχατα παντων των επιλανθανομενων του κυριου ελπις γαρ ασεβους απολειται
14αοικητος γαρ αυτου εσται ο οικος αραχνη δε αυτου αποβησεται η σκηνη
15εαν υπερειση την οικιαν αυτου ου μη στη επιλαβομενου δε αυτου ου μη υπομεινη
16υγρος γαρ εστιν υπο ηλιου και εκ σαπριας αυτου ο ραδαμνος αυτου εξελευσεται
17επι συναγωγην λιθων κοιμαται εν δε μεσω χαλικων ζησεται
18εαν καταπιη ο τοπος ψευσεται αυτον ουχ εορακας τοιαυτα
19οτι καταστροφη ασεβους τοιαυτη εκ δε γης αλλον αναβλαστησει
20ο γαρ κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον παν δε δωρον ασεβους ου δεξεται
21αληθινων δε στομα εμπλησει γελωτος τα δε χειλη αυτων εξομολογησεως
22οι δε εχθροι αυτων ενδυσονται αισχυνην διαιτα δε ασεβους ουκ εσται