1και απεκριθη κυριος ο θεος τω ιωβ και ειπεν
2μη κρισιν μετα ικανου εκκλινει ελεγχων θεον αποκριθησεται αυτην
3υπολαβων δε ιωβ λεγει τω κυριω
4τι ετι εγω κρινομαι νουθετουμενος και ελεγχων κυριον ακουων τοιαυτα ουθεν ων εγω δε τινα αποκρισιν δω προς ταυτα χειρα θησω επι στοματι μου
5απαξ λελαληκα επι δε τω δευτερω ου προσθησω
6ετι δε υπολαβων ο κυριος ειπεν τω ιωβ εκ του νεφους
7μη αλλα ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
8μη αποποιου μου το κριμα οιει δε με αλλως σοι κεχρηματικεναι η ινα αναφανης δικαιος
9η βραχιων σοι εστιν κατα του κυριου η φωνη κατ αυτον βροντας
10αναλαβε δη υψος και δυναμιν δοξαν δε και τιμην αμφιεσαι
11αποστειλον δε αγγελους οργη παν δε υβριστην ταπεινωσον
12υπερηφανον δε σβεσον σηψον δε ασεβεις παραχρημα
13κρυψον δε εις γην εξω ομοθυμαδον τα δε προσωπα αυτων ατιμιας εμπλησον
14ομολογησω αρα οτι δυναται η δεξια σου σωσαι
15αλλα δη ιδου θηρια παρα σοι χορτον ισα βουσιν εσθιει
16ιδου δη ισχυς αυτου επ οσφυι η δε δυναμις επ ομφαλου γαστρος
17εστησεν ουραν ως κυπαρισσον τα δε νευρα αυτου συμπεπλεκται
18αι πλευραι αυτου πλευραι χαλκειαι η δε ραχις αυτου σιδηρος χυτος
19τουτ εστιν αρχη πλασματος κυριου πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων αυτου
20επελθων δε επ ορος ακροτομον εποιησεν χαρμονην τετραποσιν εν τω ταρταρω
21υπο παντοδαπα δενδρα κοιμαται παρα παπυρον και καλαμον και βουτομον
22σκιαζονται δε εν αυτω δενδρα μεγαλα συν ραδαμνοις και κλωνες αγνου
23εαν γενηται πλημμυρα ου μη αισθηθη πεποιθεν οτι προσκρουσει ο ιορδανης εις το στομα αυτου
24εν τω οφθαλμω αυτου δεξεται αυτον ενσκολιευομενος τρησει ρινα