1μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων
2τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν
3ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι
4που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν
5τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ αυτης
6επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ αυτης
7οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου
8εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη
9εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα
10εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας
11ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα
12η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν
13επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης
14η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης
15αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας
16ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας
17ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν
18νενουθετησαι δε το ευρος της υπ ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν
19ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος
20ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων
21οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς
22ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας
23αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης
24ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ ουρανον
25τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων
26του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη
27του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης
28τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου
29εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν
30η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν
31συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας
32η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα
33επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ ουρανον ομοθυμαδον γινομενα
34καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου
35αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν
36τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην
37τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν
38κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον
39θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις
40δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες
41τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες