1μετα δε το παυσασθαι ελιουν της λεξεως ειπεν ο κυριος τω ιωβ δια λαιλαπος και νεφων 2τις ουτος ο κρυπτων με βουλην συνεχων δε ρηματα εν καρδια εμε δε οιεται κρυπτειν 3ζωσαι ωσπερ ανηρ την οσφυν σου ερωτησω δε σε συ δε μοι αποκριθητι 4που ης εν τω θεμελιουν με την γην απαγγειλον δε μοι ει επιστη συνεσιν 5τις εθετο τα μετρα αυτης ει οιδας η τις ο επαγαγων σπαρτιον επ αυτης 6επι τινος οι κρικοι αυτης πεπηγασιν τις δε εστιν ο βαλων λιθον γωνιαιον επ αυτης 7οτε εγενηθησαν αστρα ηνεσαν με φωνη μεγαλη παντες αγγελοι μου 8εφραξα δε θαλασσαν πυλαις οτε εμαιμασσεν εκ κοιλιας μητρος αυτης εκπορευομενη 9εθεμην δε αυτη νεφος αμφιασιν ομιχλη δε αυτην εσπαργανωσα 10εθεμην δε αυτη ορια περιθεις κλειθρα και πυλας 11ειπα δε αυτη μεχρι τουτου ελευση και ουχ υπερβηση αλλ εν σεαυτη συντριβησεται σου τα κυματα 12η επι σου συντεταχα φεγγος πρωινον εωσφορος δε ειδεν την εαυτου ταξιν 13επιλαβεσθαι πτερυγων γης εκτιναξαι ασεβεις εξ αυτης 14η συ λαβων γην πηλον επλασας ζωον και λαλητον αυτον εθου επι γης 15αφειλας δε απο ασεβων το φως βραχιονα δε υπερηφανων συνετριψας 16ηλθες δε επι πηγην θαλασσης εν δε ιχνεσιν αβυσσου περιεπατησας 17ανοιγονται δε σοι φοβω πυλαι θανατου πυλωροι δε αδου ιδοντες σε επτηξαν 18νενουθετησαι δε το ευρος της υπ ουρανον αναγγειλον δη μοι ποση τις εστιν 19ποια δε γη αυλιζεται το φως σκοτους δε ποιος ο τοπος 20ει αγαγοις με εις ορια αυτων ει δε και επιστασαι τριβους αυτων 21οιδα αρα οτι τοτε γεγεννησαι αριθμος δε ετων σου πολυς 22ηλθες δε επι θησαυρους χιονος θησαυρους δε χαλαζης εορακας 23αποκειται δε σοι εις ωραν εχθρων εις ημεραν πολεμου και μαχης 24ποθεν δε εκπορευεται παχνη η διασκεδαννυται νοτος εις την υπ ουρανον 25τις δε ητοιμασεν υετω λαβρω ρυσιν οδον δε κυδοιμων 26του υετισαι επι γην ου ουκ ανηρ ερημον ου ουχ υπαρχει ανθρωπος εν αυτη 27του χορτασαι αβατον και αοικητον και του εκβλαστησαι εξοδον χλοης 28τις εστιν υετου πατηρ τις δε εστιν ο τετοκως βωλους δροσου 29εκ γαστρος δε τινος εκπορευεται ο κρυσταλλος παχνην δε εν ουρανω τις τετοκεν 30η καταβαινει ωσπερ υδωρ ρεον προσωπον δε αβυσσου τις επηξεν 31συνηκας δε δεσμον πλειαδος και φραγμον ωριωνος ηνοιξας 32η διανοιξεις μαζουρωθ εν καιρω αυτου και εσπερον επι κομης αυτου αξεις αυτα 33επιστασαι δε τροπας ουρανου η τα υπ ουρανον ομοθυμαδον γινομενα 34καλεσεις δε νεφος φωνη και τρομω υδατος λαβρω υπακουσεται σου 35αποστελεις δε κεραυνους και πορευσονται ερουσιν δε σοι τι εστιν 36τις δε εδωκεν γυναιξιν υφασματος σοφιαν η ποικιλτικην επιστημην 37τις δε ο αριθμων νεφη σοφια ουρανον δε εις γην εκλινεν 38κεχυται δε ωσπερ γη κονια κεκολληκα δε αυτον ωσπερ λιθω κυβον 39θηρευσεις δε λεουσιν βοραν ψυχας δε δρακοντων εμπλησεις 40δεδοικασιν γαρ εν κοιταις αυτων καθηνται δε εν υλαις ενεδρευοντες 41τις δε ητοιμασεν κορακι βοραν νεοσσοι γαρ αυτου προς κυριον κεκραγασιν πλανωμενοι τα σιτα ζητουντες