1προσθεις δε ελιους ετι λεγει 2μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις 3αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω 4επ αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις 5γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας 6ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει 7ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται 8και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας 9και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν 10αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας 11εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις 12ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν 13και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους 14αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων 15ανθ ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει 16και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος 17ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα 18θυμος δε επ ασεβεις εσται δι ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ αδικιαις 19μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν 20μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ αυτων 21αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας 22ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ αυτον δυναστης 23τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα 24μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες 25πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι 26ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος 27αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην 28ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος 29και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου 30ιδου εκτεινει επ αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν 31εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι 32επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι 33αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας