1προσθεις δε ελιους ετι λεγει
2μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις
3αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω
4επ αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις
5γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας
6ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει
7ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται
8και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας
9και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν
10αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας
11εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις
12ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν
13και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους
14αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων
15ανθ ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει
16και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος
17ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα
18θυμος δε επ ασεβεις εσται δι ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ αδικιαις
19μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν
20μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ αυτων
21αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας
22ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ αυτον δυναστης
23τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα
24μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες
25πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι
26ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος
27αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην
28ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος
29και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου
30ιδου εκτεινει επ αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν
31εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι
32επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι
33αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας