1υπολαβων δε ελιους λεγει 2ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον 3οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν 4κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον 5οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα 6εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας 7τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ 8ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων 9μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου 10διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον 11αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον 12οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν 13ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ ουρανον και τα ενοντα παντα 14ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ αυτω κατασχειν 15τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη 16ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων 17ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον 18ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν 19ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων 20κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων 21αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν 22ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα 23οτι ουκ επ ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα 24ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος 25ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται 26εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου 27οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν 28του επαγαγειν επ αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται 29και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου 30βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου 31οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω 32ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω 33μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον 34διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα 35ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη 36ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες 37ινα μη προσθωμεν εφ αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου