1μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου 2και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων 3απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν 4η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος 5εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ αυτην γνοφος 6καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων 7αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη 8αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι 9σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα 10οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου 11δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην 12ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα 13νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην 14μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν 15η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου 16η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως 17εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι 18ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου 19μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου 20ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις 21οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους 22περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν 23θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ αυτου 24προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω 25φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι 26ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη