1μετα τουτο ηνοιξεν ιωβ το στομα αυτου
2και κατηρασατο την ημεραν αυτου λεγων
3απολοιτο η ημερα εν η εγεννηθην και η νυξ εν η ειπαν ιδου αρσεν
4η ημερα εκεινη ειη σκοτος και μη αναζητησαι αυτην ο κυριος ανωθεν μηδε ελθοι εις αυτην φεγγος
5εκλαβοι δε αυτην σκοτος και σκια θανατου επελθοι επ αυτην γνοφος
6καταραθειη η ημερα και η νυξ εκεινη απενεγκαιτο αυτην σκοτος μη ειη εις ημερας ενιαυτου μηδε αριθμηθειη εις ημερας μηνων
7αλλα η νυξ εκεινη ειη οδυνη και μη ελθοι επ αυτην ευφροσυνη μηδε χαρμονη
8αλλα καταρασαιτο αυτην ο καταρωμενος την ημεραν εκεινην ο μελλων το μεγα κητος χειρωσασθαι
9σκοτωθειη τα αστρα της νυκτος εκεινης υπομειναι και εις φωτισμον μη ελθοι και μη ιδοι εωσφορον ανατελλοντα
10οτι ου συνεκλεισεν πυλας γαστρος μητρος μου απηλλαξεν γαρ αν πονον απο οφθαλμων μου
11δια τι γαρ εν κοιλια ουκ ετελευτησα εκ γαστρος δε εξηλθον και ουκ ευθυς απωλομην
12ινα τι δε συνηντησαν μοι γονατα ινα τι δε μαστους εθηλασα
13νυν αν κοιμηθεις ησυχασα υπνωσας δε ανεπαυσαμην
14μετα βασιλεων βουλευτων γης οι ηγαυριωντο επι ξιφεσιν
15η μετα αρχοντων ων πολυς ο χρυσος οι επλησαν τους οικους αυτων αργυριου
16η ωσπερ εκτρωμα εκπορευομενον εκ μητρας μητρος η ωσπερ νηπιοι οι ουκ ειδον φως
17εκει ασεβεις εξεκαυσαν θυμον οργης εκει ανεπαυσαντο κατακοποι τω σωματι
18ομοθυμαδον δε οι αιωνιοι ουκ ηκουσαν φωνην φορολογου
19μικρος και μεγας εκει εστιν και θεραπων ου δεδοικως τον κυριον αυτου
20ινα τι γαρ δεδοται τοις εν πικρια φως ζωη δε ταις εν οδυναις ψυχαις
21οι ομειρονται του θανατου και ου τυγχανουσιν ανορυσσοντες ωσπερ θησαυρους
22περιχαρεις δε εγενοντο εαν κατατυχωσιν
23θανατος ανδρι αναπαυμα συνεκλεισεν γαρ ο θεος κατ αυτου
24προ γαρ των σιτων μου στεναγμος μοι ηκει δακρυω δε εγω συνεχομενος φοβω
25φοβος γαρ ον εφροντισα ηλθεν μοι και ον εδεδοικειν συνηντησεν μοι
26ουτε ειρηνευσα ουτε ησυχασα ουτε ανεπαυσαμην ηλθεν δε μοι οργη