1υπολαβων δε ελιφας ο θαιμανιτης λεγει 2ποτερον ουχι ο κυριος εστιν ο διδασκων συνεσιν και επιστημην 3τι γαρ μελει τω κυριω εαν συ ησθα τοις εργοις αμεμπτος η ωφελεια οτι απλωσης την οδον σου 4η λογον σου ποιουμενος ελεγξει σε και συνεισελευσεται σοι εις κρισιν 5ποτερον ουχ η κακια σου εστιν πολλη αναριθμητοι δε σου εισιν αι αμαρτιαι 6ηνεχυραζες δε τους αδελφους σου δια κενης αμφιασιν δε γυμνων αφειλου 7ουδε υδωρ διψωντας εποτισας αλλα πεινωντων εστερησας ψωμον 8εθαυμασας δε τινων προσωπον ωκισας δε τους επι της γης 9χηρας δε εξαπεστειλας κενας ορφανους δε εκακωσας 10τοιγαρουν εκυκλωσαν σε παγιδες και εσπουδασεν σε πολεμος εξαισιος 11το φως σοι σκοτος απεβη κοιμηθεντα δε υδωρ σε εκαλυψεν 12μη ουχι ο τα υψηλα ναιων εφορα τους δε υβρει φερομενους εταπεινωσεν 13και ειπας τι εγνω ο ισχυρος η κατα του γνοφου κρινει 14νεφη αποκρυφη αυτου και ουχ οραθησεται και γυρον ουρανου διαπορευσεται 15μη τριβον αιωνιον φυλαξεις ην επατησαν ανδρες αδικοι 16οι συνελημφθησαν αωροι ποταμος επιρρεων οι θεμελιοι αυτων 17οι λεγοντες κυριος τι ποιησει ημιν η τι επαξεται ημιν ο παντοκρατωρ 18ος δε ενεπλησεν τους οικους αυτων αγαθων βουλη δε ασεβων πορρω απ αυτου 19ιδοντες δικαιοι εγελασαν αμεμπτος δε εμυκτηρισεν 20ει μη ηφανισθη η υποστασις αυτων και το καταλειμμα αυτων καταφαγεται πυρ 21γενου δη σκληρος εαν υπομεινης ειτ ο καρπος σου εσται εν αγαθοις 22εκλαβε δε εκ στοματος αυτου εξηγοριαν και αναλαβε τα ρηματα αυτου εν καρδια σου 23εαν δε επιστραφης και ταπεινωσης σεαυτον εναντι κυριου πορρω εποιησας απο διαιτης σου το αδικον 24θηση επι χωματι εν πετρα και ως πετρα χειμαρρους ωφιρ 25εσται ουν σου ο παντοκρατωρ βοηθος απο εχθρων καθαρον δε αποδωσει σε ωσπερ αργυριον πεπυρωμενον 26ειτα παρρησιασθηση εναντι κυριου αναβλεψας εις τον ουρανον ιλαρως 27ευξαμενου δε σου προς αυτον εισακουσεται σου δωσει δε σοι αποδουναι τας ευχας 28αποκαταστησει δε σοι διαιταν δικαιοσυνης επι δε οδοις σου εσται φεγγος 29οτι εταπεινωσεν αυτον και ερεις υπερηφανευσατο και κυφοντα οφθαλμοις σωσει 30ρυσεται αθωον και διασωθητι εν καθαραις χερσιν σου