1υπολαβων δε ιωβ λεγει 2ειτα υμεις εστε ανθρωποι η μεθ υμων τελευτησει σοφια 3καμοι μεν καρδια καθ υμας εστιν 4δικαιος γαρ ανηρ και αμεμπτος εγενηθη εις χλευασμα 5εις χρονον γαρ τακτον ητοιμαστο πεσειν υπο αλλους οικους τε αυτου εκπορθεισθαι υπο ανομων 6ου μην δε αλλα μηδεις πεποιθετω πονηρος ων αθωος εσεσθαι οσοι παροργιζουσιν τον κυριον ως ουχι και ετασις αυτων εσται 7αλλα δη επερωτησον τετραποδα εαν σοι ειπωσιν πετεινα δε ουρανου εαν σοι απαγγειλωσιν 8εκδιηγησαι δε γη εαν σοι φραση και εξηγησονται σοι οι ιχθυες της θαλασσης 9τις ουκ εγνω εν πασι τουτοις οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα 10ει μη εν χειρι αυτου ψυχη παντων των ζωντων και πνευμα παντος ανθρωπου 11ους μεν γαρ ρηματα διακρινει λαρυγξ δε σιτα γευεται 12εν πολλω χρονω σοφια εν δε πολλω βιω επιστημη 13παρ αυτω σοφια και δυναμις αυτω βουλη και συνεσις 14εαν καταβαλη τις οικοδομησει εαν κλειση κατα ανθρωπων τις ανοιξει 15εαν κωλυση το ωδωρ ξηρανει την γην εαν δε επαφη απωλεσεν αυτην καταστρεψας 16παρ αυτω κρατος και ισχυς αυτω επιστημη και συνεσις 17διαγων βουλευτας αιχμαλωτους κριτας δε γης εξεστησεν 18καθιζανων βασιλεις επι θρονους και περιεδησεν ζωνη οσφυας αυτων 19εξαποστελλων ιερεις αιχμαλωτους δυναστας δε γης κατεστρεψεν 20διαλλασσων χειλη πιστων συνεσιν δε πρεσβυτερων εγνω 21εκχεων ατιμιαν επ αρχοντας ταπεινους δε ιασατο 22ανακαλυπτων βαθεα εκ σκοτους εξηγαγεν δε εις φως σκιαν θανατου 23πλανων εθνη και απολλυων αυτα καταστρωννυων εθνη και καθοδηγων αυτα 24διαλλασσων καρδιας αρχοντων γης επλανησεν δε αυτους οδω η ουκ ηδεισαν 25ψηλαφησαισαν σκοτος και μη φως πλανηθειησαν δε ωσπερ ο μεθυων