1υπολαβων δε ιωβ λεγει
2ειτα υμεις εστε ανθρωποι η μεθ υμων τελευτησει σοφια
3καμοι μεν καρδια καθ υμας εστιν
4δικαιος γαρ ανηρ και αμεμπτος εγενηθη εις χλευασμα
5εις χρονον γαρ τακτον ητοιμαστο πεσειν υπο αλλους οικους τε αυτου εκπορθεισθαι υπο ανομων
6ου μην δε αλλα μηδεις πεποιθετω πονηρος ων αθωος εσεσθαι οσοι παροργιζουσιν τον κυριον ως ουχι και ετασις αυτων εσται
7αλλα δη επερωτησον τετραποδα εαν σοι ειπωσιν πετεινα δε ουρανου εαν σοι απαγγειλωσιν
8εκδιηγησαι δε γη εαν σοι φραση και εξηγησονται σοι οι ιχθυες της θαλασσης
9τις ουκ εγνω εν πασι τουτοις οτι χειρ κυριου εποιησεν ταυτα
10ει μη εν χειρι αυτου ψυχη παντων των ζωντων και πνευμα παντος ανθρωπου
11ους μεν γαρ ρηματα διακρινει λαρυγξ δε σιτα γευεται
12εν πολλω χρονω σοφια εν δε πολλω βιω επιστημη
13παρ αυτω σοφια και δυναμις αυτω βουλη και συνεσις
14εαν καταβαλη τις οικοδομησει εαν κλειση κατα ανθρωπων τις ανοιξει
15εαν κωλυση το ωδωρ ξηρανει την γην εαν δε επαφη απωλεσεν αυτην καταστρεψας
16παρ αυτω κρατος και ισχυς αυτω επιστημη και συνεσις
17διαγων βουλευτας αιχμαλωτους κριτας δε γης εξεστησεν
18καθιζανων βασιλεις επι θρονους και περιεδησεν ζωνη οσφυας αυτων
19εξαποστελλων ιερεις αιχμαλωτους δυναστας δε γης κατεστρεψεν
20διαλλασσων χειλη πιστων συνεσιν δε πρεσβυτερων εγνω
21εκχεων ατιμιαν επ αρχοντας ταπεινους δε ιασατο
22ανακαλυπτων βαθεα εκ σκοτους εξηγαγεν δε εις φως σκιαν θανατου
23πλανων εθνη και απολλυων αυτα καταστρωννυων εθνη και καθοδηγων αυτα
24διαλλασσων καρδιας αρχοντων γης επλανησεν δε αυτους οδω η ουκ ηδεισαν
25ψηλαφησαισαν σκοτος και μη φως πλανηθειησαν δε ωσπερ ο μεθυων