1ουαι οι καταβαινοντες εις αιγυπτον επι βοηθειαν οι εφ ιπποις πεποιθοτες και εφ αρμασιν εστιν γαρ πολλα και εφ ιπποις πληθος σφοδρα και ουκ ησαν πεποιθοτες επι τον αγιον του ισραηλ και τον θεον ουκ εξεζητησαν 2και αυτος σοφος ηγεν επ αυτους κακα και ο λογος αυτου ου μη αθετηθη και επαναστησεται επ οικους ανθρωπων πονηρων και επι την ελπιδα αυτων την ματαιαν 3αιγυπτιον ανθρωπον και ου θεον ιππων σαρκας και ουκ εστιν βοηθεια ο δε κυριος επαξει την χειρα αυτου επ αυτους και κοπιασουσιν οι βοηθουντες και αμα παντες απολουνται 4οτι ουτως ειπεν μοι κυριος ον τροπον εαν βοηση ο λεων η ο σκυμνος επι τη θηρα η ελαβεν και κεκραξη επ αυτη εως αν εμπλησθη τα ορη της φωνης αυτου και ηττηθησαν και το πληθος του θυμου επτοηθησαν ουτως καταβησεται κυριος σαβαωθ επιστρατευσαι επι το ορος το σιων επι τα ορη αυτης 5ως ορνεα πετομενα ουτως υπερασπιει κυριος υπερ ιερουσαλημ και εξελειται και περιποιησεται και σωσει 6επιστραφητε οι την βαθειαν βουλην βουλευομενοι και ανομον 7οτι τη ημερα εκεινη απαρνησονται οι ανθρωποι τα χειροποιητα αυτων τα αργυρα και τα χρυσα α εποιησαν αι χειρες αυτων 8και πεσειται ασσουρ ου μαχαιρα ανδρος ουδε μαχαιρα ανθρωπου καταφαγεται αυτον και φευξεται ουκ απο προσωπου μαχαιρας οι δε νεανισκοι εσονται εις ηττημα 9πετρα γαρ περιλημφθησονται ως χαρακι και ηττηθησονται ο δε φευγων αλωσεται ταδε λεγει κυριος μακαριος ος εχει εν σιων σπερμα και οικειους εν ιερουσαλημ