1εν τω ετει τω δευτερω της βασιλειας ναβουχοδονοσορ ηνυπνιασθη ναβουχοδονοσορ ενυπνιον και εξεστη το πνευμα αυτου και ο υπνος αυτου εγενετο απ αυτου 2και ειπεν ο βασιλευς καλεσαι τους επαοιδους και τους μαγους και τους φαρμακους και τους χαλδαιους του αναγγειλαι τω βασιλει τα ενυπνια αυτου και ηλθαν και εστησαν ενωπιον του βασιλεως 3και ειπεν αυτοις ο βασιλευς ηνυπνιασθην και εξεστη το πνευμα μου του γνωναι το ενυπνιον 4και ελαλησαν οι χαλδαιοι τω βασιλει συριστι βασιλευ εις τους αιωνας ζηθι συ ειπον το ενυπνιον τοις παισιν σου και την συγκρισιν αναγγελουμεν 5απεκριθη ο βασιλευς και ειπεν τοις χαλδαιοις ο λογος απ εμου απεστη εαν μη γνωρισητε μοι το ενυπνιον και την συγκρισιν αυτου εις απωλειαν εσεσθε και οι οικοι υμων διαρπαγησονται 6εαν δε το ενυπνιον και την συγκρισιν αυτου γνωρισητε μοι δοματα και δωρεας και τιμην πολλην λημψεσθε παρ εμου πλην το ενυπνιον και την συγκρισιν αυτου απαγγειλατε μοι 7απεκριθησαν δευτερον και ειπαν ο βασιλευς ειπατω το ενυπνιον τοις παισιν αυτου και την συγκρισιν αυτου αναγγελουμεν 8απεκριθη ο βασιλευς και ειπεν επ αληθειας οιδα εγω οτι καιρον υμεις εξαγοραζετε καθοτι ειδετε οτι απεστη απ εμου το ρημα 9εαν ουν το ενυπνιον μη αναγγειλητε μοι οιδα οτι ρημα ψευδες και διεφθαρμενον συνεθεσθε ειπειν ενωπιον μου εως ου ο καιρος παρελθη το ενυπνιον μου ειπατε μοι και γνωσομαι οτι την συγκρισιν αυτου αναγγελειτε μοι 10απεκριθησαν οι χαλδαιοι ενωπιον του βασιλεως και λεγουσιν ουκ εστιν ανθρωπος επι της ξηρας οστις το ρημα του βασιλεως δυνησεται γνωρισαι καθοτι πας βασιλευς μεγας και αρχων ρημα τοιουτο ουκ επερωτα επαοιδον μαγον και χαλδαιον 11οτι ο λογος ον ο βασιλευς επερωτα βαρυς και ετερος ουκ εστιν ος αναγγελει αυτον ενωπιον του βασιλεως αλλ η θεοι ων ουκ εστιν η κατοικια μετα πασης σαρκος 12τοτε ο βασιλευς εν θυμω και οργη πολλη ειπεν απολεσαι παντας τους σοφους βαβυλωνος 13και το δογμα εξηλθεν και οι σοφοι απεκτεννοντο και εζητησαν δανιηλ και τους φιλους αυτου ανελειν 14τοτε δανιηλ απεκριθη βουλην και γνωμην τω αριωχ τω αρχιμαγειρω του βασιλεως ος εξηλθεν αναιρειν τους σοφους βαβυλωνος 15αρχων του βασιλεως περι τινος εξηλθεν η γνωμη η αναιδης εκ προσωπου του βασιλεως εγνωρισεν δε το ρημα αριωχ τω δανιηλ 16και δανιηλ εισηλθεν και ηξιωσεν τον βασιλεα οπως χρονον δω αυτω και την συγκρισιν αυτου αναγγειλη τω βασιλει 17και εισηλθεν δανιηλ εις τον οικον αυτου και τω ανανια και τω μισαηλ και τω αζαρια τοις φιλοις αυτου το ρημα εγνωρισεν 18και οικτιρμους εζητουν παρα του θεου του ουρανου υπερ του μυστηριου τουτου οπως αν μη απολωνται δανιηλ και οι φιλοι αυτου μετα των επιλοιπων σοφων βαβυλωνος 19τοτε τω δανιηλ εν οραματι της νυκτος το μυστηριον απεκαλυφθη και ευλογησεν τον θεον του ουρανου 20δανιηλ και ειπεν ειη το ονομα του θεου ευλογημενον απο του αιωνος και εως του αιωνος οτι η σοφια και η συνεσις αυτου εστιν 21και αυτος αλλοιοι καιρους και χρονους καθιστα βασιλεις και μεθιστα διδους σοφιαν τοις σοφοις και φρονησιν τοις ειδοσιν συνεσιν 22αυτος αποκαλυπτει βαθεα και αποκρυφα γινωσκων τα εν τω σκοτει και το φως μετ αυτου εστιν 23σοι ο θεος των πατερων μου εξομολογουμαι και αινω οτι σοφιαν και δυναμιν εδωκας μοι και νυν εγνωρισας μοι α ηξιωσαμεν παρα σου και το οραμα του βασιλεως εγνωρισας μοι 24και ηλθεν δανιηλ προς αριωχ ον κατεστησεν ο βασιλευς απολεσαι τους σοφους βαβυλωνος και ειπεν αυτω τους σοφους βαβυλωνος μη απολεσης εισαγαγε δε με ενωπιον του βασιλεως και την συγκρισιν τω βασιλει αναγγελω 25τοτε αριωχ εν σπουδη εισηγαγεν τον δανιηλ ενωπιον του βασιλεως και ειπεν αυτω ευρηκα ανδρα εκ των υιων της αιχμαλωσιας της ιουδαιας οστις το συγκριμα τω βασιλει αναγγελει 26και απεκριθη ο βασιλευς και ειπεν τω δανιηλ ου το ονομα βαλτασαρ ει δυνασαι μοι αναγγειλαι το ενυπνιον ο ειδον και την συγκρισιν αυτου 27και απεκριθη δανιηλ ενωπιον του βασιλεως και λεγει το μυστηριον ο ο βασιλευς επερωτα ουκ εστιν σοφων μαγων επαοιδων γαζαρηνων αναγγειλαι τω βασιλει 28αλλ η εστιν θεος εν ουρανω αποκαλυπτων μυστηρια και εγνωρισεν τω βασιλει ναβουχοδονοσορ α δει γενεσθαι επ εσχατων των ημερων το ενυπνιον σου και αι ορασεις της κεφαλης σου επι της κοιτης σου τουτο εστιν 29συ βασιλευ οι διαλογισμοι σου επι της κοιτης σου ανεβησαν τι δει γενεσθαι μετα ταυτα και ο αποκαλυπτων μυστηρια εγνωρισεν σοι α δει γενεσθαι 30και εμοι δε ουκ εν σοφια τη ουση εν εμοι παρα παντας τους ζωντας το μυστηριον τουτο απεκαλυφθη αλλ ενεκεν του την συγκρισιν τω βασιλει γνωρισαι ινα τους διαλογισμους της καρδιας σου γνως 31συ βασιλευ εθεωρεις και ιδου εικων μια μεγαλη η εικων εκεινη και η προσοψις αυτης υπερφερης εστωσα προ προσωπου σου και η ορασις αυτης φοβερα 32η εικων ης η κεφαλη χρυσιου χρηστου αι χειρες και το στηθος και οι βραχιονες αυτης αργυροι η κοιλια και οι μηροι χαλκοι 33αι κνημαι σιδηραι οι ποδες μερος τι σιδηρουν και μερος τι οστρακινον 34εθεωρεις εως ου ετμηθη λιθος εξ ορους ανευ χειρων και επαταξεν την εικονα επι τους ποδας τους σιδηρους και οστρακινους και ελεπτυνεν αυτους εις τελος 35τοτε ελεπτυνθησαν εις απαξ το οστρακον ο σιδηρος ο χαλκος ο αργυρος ο χρυσος και εγενοντο ωσει κονιορτος απο αλωνος θερινης και εξηρεν αυτα το πληθος του πνευματος και τοπος ουχ ευρεθη αυτοις και ο λιθος ο παταξας την εικονα εγενηθη ορος μεγα και επληρωσεν πασαν την γην 36τουτο εστιν το ενυπνιον και την συγκρισιν αυτου ερουμεν ενωπιον του βασιλεως 37συ βασιλευ βασιλευς βασιλεων ω ο θεος του ουρανου βασιλειαν ισχυραν και κραταιαν και εντιμον εδωκεν 38εν παντι τοπω οπου κατοικουσιν οι υιοι των ανθρωπων θηρια τε αγρου και πετεινα ουρανου εδωκεν εν τη χειρι σου και κατεστησεν σε κυριον παντων συ ει η κεφαλη η χρυση 39και οπισω σου αναστησεται βασιλεια ετερα ηττων σου και βασιλεια τριτη ητις εστιν ο χαλκος η κυριευσει πασης της γης 40και βασιλεια τεταρτη εσται ισχυρα ως ο σιδηρος ον τροπον ο σιδηρος λεπτυνει και δαμαζει παντα ουτως παντα λεπτυνει και δαμασει 41και οτι ειδες τους ποδας και τους δακτυλους μερος μεν τι οστρακινον μερος δε τι σιδηρουν βασιλεια διηρημενη εσται και απο της ριζης της σιδηρας εσται εν αυτη ον τροπον ειδες τον σιδηρον αναμεμειγμενον τω οστρακω 42και οι δακτυλοι των ποδων μερος μεν τι σιδηρουν μερος δε τι οστρακινον μερος τι της βασιλειας εσται ισχυρον και απ αυτης εσται συντριβομενον 43οτι ειδες τον σιδηρον αναμεμειγμενον τω οστρακω συμμειγεις εσονται εν σπερματι ανθρωπων και ουκ εσονται προσκολλωμενοι ουτος μετα τουτου καθως ο σιδηρος ουκ αναμειγνυται μετα του οστρακου 44και εν ταις ημεραις των βασιλεων εκεινων αναστησει ο θεος του ουρανου βασιλειαν ητις εις τους αιωνας ου διαφθαρησεται και η βασιλεια αυτου λαω ετερω ουχ υπολειφθησεται λεπτυνει και λικμησει πασας τας βασιλειας και αυτη αναστησεται εις τους αιωνας 45ον τροπον ειδες οτι απο ορους ετμηθη λιθος ανευ χειρων και ελεπτυνεν το οστρακον τον σιδηρον τον χαλκον τον αργυρον τον χρυσον ο θεος ο μεγας εγνωρισεν τω βασιλει α δει γενεσθαι μετα ταυτα και αληθινον το ενυπνιον και πιστη η συγκρισις αυτου 46τοτε ο βασιλευς ναβουχοδονοσορ επεσεν επι προσωπον και τω δανιηλ προσεκυνησεν και μαναα και ευωδιας ειπεν σπεισαι αυτω 47και αποκριθεις ο βασιλευς ειπεν τω δανιηλ επ αληθειας ο θεος υμων αυτος εστιν θεος θεων και κυριος των βασιλεων και αποκαλυπτων μυστηρια οτι ηδυνηθης αποκαλυψαι το μυστηριον τουτο 48και εμεγαλυνεν ο βασιλευς τον δανιηλ και δοματα μεγαλα και πολλα εδωκεν αυτω και κατεστησεν αυτον επι πασης χωρας βαβυλωνος και αρχοντα σατραπων επι παντας τους σοφους βαβυλωνος 49και δανιηλ ητησατο παρα του βασιλεως και κατεστησεν επι τα εργα της χωρας βαβυλωνος τον σεδραχ μισαχ αβδεναγω και δανιηλ ην εν τη αυλη του βασιλεως