1εν ετει τριτω κυρου βασιλεως περσων λογος απεκαλυφθη τω δανιηλ ου το ονομα επεκληθη βαλτασαρ και αληθινος ο λογος και δυναμις μεγαλη και συνεσις εδοθη αυτω εν τη οπτασια 2εν ταις ημεραις εκειναις εγω δανιηλ ημην πενθων τρεις εβδομαδας ημερων 3αρτον επιθυμιων ουκ εφαγον και κρεας και οινος ουκ εισηλθεν εις το στομα μου και αλειμμα ουκ ηλειψαμην εως πληρωσεως τριων εβδομαδων ημερων 4εν ημερα εικοστη και τεταρτη του μηνος του πρωτου και εγω ημην εχομενα του ποταμου του μεγαλου αυτος εστιν εδδεκελ 5και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου ανηρ εις ενδεδυμενος βαδδιν και η οσφυς αυτου περιεζωσμενη εν χρυσιω ωφαζ 6και το σωμα αυτου ωσει θαρσις και το προσωπον αυτου ωσει ορασις αστραπης και οι οφθαλμοι αυτου ωσει λαμπαδες πυρος και οι βραχιονες αυτου και τα σκελη ως ορασις χαλκου στιλβοντος και η φωνη των λογων αυτου ως φωνη οχλου 7και ειδον εγω δανιηλ μονος την οπτασιαν και οι ανδρες οι μετ εμου ουκ ειδον την οπτασιαν αλλ η εκστασις μεγαλη επεπεσεν επ αυτους και εφυγον εν φοβω 8και εγω υπελειφθην μονος και ειδον την οπτασιαν την μεγαλην ταυτην και ουχ υπελειφθη εν εμοι ισχυς και η δοξα μου μετεστραφη εις διαφθοραν και ουκ εκρατησα ισχυος 9και ηκουσα την φωνην των λογων αυτου και εν τω ακουσαι με αυτου ημην κατανενυγμενος και το προσωπον μου επι την γην 10και ιδου χειρ απτομενη μου και ηγειρεν με επι τα γονατα μου 11και ειπεν προς με δανιηλ ανηρ επιθυμιων συνες εν τοις λογοις οις εγω λαλω προς σε και στηθι επι τη στασει σου οτι νυν απεσταλην προς σε και εν τω λαλησαι αυτον προς με τον λογον τουτον ανεστην εντρομος 12και ειπεν προς με μη φοβου δανιηλ οτι απο της πρωτης ημερας ης εδωκας την καρδιαν σου του συνιεναι και κακωθηναι εναντιον του θεου σου ηκουσθησαν οι λογοι σου και εγω ηλθον εν τοις λογοις σου 13και ο αρχων βασιλειας περσων ειστηκει εξ εναντιας μου εικοσι και μιαν ημεραν και ιδου μιχαηλ εις των αρχοντων των πρωτων ηλθεν βοηθησαι μοι και αυτον κατελιπον εκει μετα του αρχοντος βασιλειας περσων 14και ηλθον συνετισαι σε οσα απαντησεται τω λαω σου επ εσχατων των ημερων οτι ετι η ορασις εις ημερας 15και εν τω λαλησαι αυτον μετ εμου κατα τους λογους τουτους εδωκα το προσωπον μου επι την γην και κατενυγην 16και ιδου ως ομοιωσις υιου ανθρωπου ηψατο των χειλεων μου και ηνοιξα το στομα μου και ελαλησα και ειπα προς τον εστωτα εναντιον εμου κυριε εν τη οπτασια σου εστραφη τα εντος μου εν εμοι και ουκ εσχον ισχυν 17και πως δυνησεται ο παις σου κυριε λαλησαι μετα του κυριου μου τουτου και εγω απο του νυν ου στησεται εν εμοι ισχυς και πνοη ουχ υπελειφθη εν εμοι 18και προσεθετο και ηψατο μου ως ορασις ανθρωπου και ενισχυσεν με 19και ειπεν μοι μη φοβου ανηρ επιθυμιων ειρηνη σοι ανδριζου και ισχυε και εν τω λαλησαι αυτον μετ εμου ισχυσα και ειπα λαλειτω ο κυριος μου οτι ενισχυσας με 20και ειπεν ει οιδας ινα τι ηλθον προς σε και νυν επιστρεψω του πολεμησαι μετα αρχοντος περσων και εγω εξεπορευομην και ο αρχων των ελληνων ηρχετο 21αλλ η αναγγελω σοι το εντεταγμενον εν γραφη αληθειας και ουκ εστιν εις αντεχομενος μετ εμου περι τουτων αλλ η μιχαηλ ο αρχων υμων