1εν ταις ημεραις εκειναις ηρρωστησεν εζεκιας εις θανατον και εισηλθεν προς αυτον ησαιας υιος αμως ο προφητης και ειπεν προς αυτον ταδε λεγει κυριος εντειλαι τω οικω σου οτι αποθνησκεις συ και ου ζηση 2και απεστρεψεν εζεκιας το προσωπον αυτου προς τον τοιχον και ηυξατο προς κυριον λεγων 3ω δη κυριε μνησθητι δη οσα περιεπατησα ενωπιον σου εν αληθεια και εν καρδια πληρει και το αγαθον εν οφθαλμοις σου εποιησα και εκλαυσεν εζεκιας κλαυθμω μεγαλω 4και ην ησαιας εν τη αυλη τη μεση και ρημα κυριου εγενετο προς αυτον λεγων 5επιστρεψον και ερεις προς εζεκιαν τον ηγουμενον του λαου μου ταδε λεγει κυριος ο θεος δαυιδ του πατρος σου ηκουσα της προσευχης σου ειδον τα δακρυα σου ιδου εγω ιασομαι σε τη ημερα τη τριτη αναβηση εις οικον κυριου 6και προσθησω επι τας ημερας σου πεντε και δεκα ετη και εκ χειρος βασιλεως ασσυριων σωσω σε και την πολιν ταυτην και υπερασπιω υπερ της πολεως ταυτης δι εμε και δια δαυιδ τον δουλον μου 7και ειπεν λαβετωσαν παλαθην συκων και επιθετωσαν επι το ελκος και υγιασει 8και ειπεν εζεκιας προς ησαιαν τι το σημειον οτι ιασεται με κυριος και αναβησομαι εις οικον κυριου τη ημερα τη τριτη 9και ειπεν ησαιας τουτο το σημειον παρα κυριου οτι ποιησει κυριος τον λογον ον ελαλησεν πορευσεται η σκια δεκα βαθμους εαν επιστρεφη δεκα βαθμους 10και ειπεν εζεκιας κουφον την σκιαν κλιναι δεκα βαθμους ουχι αλλ επιστραφητω η σκια δεκα βαθμους εις τα οπισω 11και εβοησεν ησαιας ο προφητης προς κυριον και επεστρεψεν η σκια εν τοις αναβαθμοις εις τα οπισω δεκα βαθμους 12εν τω καιρω εκεινω απεστειλεν μαρωδαχβαλαδαν υιος βαλαδαν βασιλευς βαβυλωνος βιβλια και μαναα προς εζεκιαν οτι ηκουσεν οτι ηρρωστησεν εζεκιας 13και εχαρη επ αυτοις εζεκιας και εδειξεν αυτοις ολον τον οικον του νεχωθα το αργυριον και το χρυσιον τα αρωματα και το ελαιον το αγαθον και τον οικον των σκευων και οσα ηυρεθη εν τοις θησαυροις αυτου ουκ ην λογος ον ουκ εδειξεν αυτοις εζεκιας εν τω οικω αυτου και εν παση τη εξουσια αυτου 14και εισηλθεν ησαιας ο προφητης προς τον βασιλεα εζεκιαν και ειπεν προς αυτον τι ελαλησαν οι ανδρες ουτοι και ποθεν ηκασιν προς σε και ειπεν εζεκιας εκ γης πορρωθεν ηκασιν προς με εκ βαβυλωνος 15και ειπεν τι ειδον εν τω οικω σου και ειπεν παντα οσα εν τω οικω μου ειδον ουκ ην εν τω οικω μου ο ουκ εδειξα αυτοις αλλα και τα εν τοις θησαυροις μου 16και ειπεν ησαιας προς εζεκιαν ακουσον λογον κυριου 17ιδου ημεραι ερχονται και λημφθησεται παντα τα εν τω οικω σου και οσα εθησαυρισαν οι πατερες σου εως της ημερας ταυτης εις βαβυλωνα και ουχ υπολειφθησεται ρημα ο ειπεν κυριος 18και οι υιοι σου οι εξελευσονται εκ σου ους γεννησεις λημψεται και εσονται ευνουχοι εν τω οικω του βασιλεως βαβυλωνος 19και ειπεν εζεκιας προς ησαιαν αγαθος ο λογος κυριου ον ελαλησεν εστω ειρηνη εν ταις ημεραις μου 20και τα λοιπα των λογων εζεκιου και πασα η δυναστεια αυτου και οσα εποιησεν την κρηνην και τον υδραγωγον και εισηνεγκεν το υδωρ εις την πολιν ουχι ταυτα γεγραμμενα επι βιβλιω λογων των ημερων τοις βασιλευσιν ιουδα 21και εκοιμηθη εζεκιας μετα των πατερων αυτου και εταφη εν πολει δαυιδ και εβασιλευσεν μανασσης υιος αυτου αντ αυτου