1και ειπεν δαυιδ εν τη καρδια αυτου λεγων νυν προστεθησομαι εν ημερα μια εις χειρας σαουλ και ουκ εστιν μοι αγαθον εαν μη σωθω εις γην αλλοφυλων και ανη σαουλ του ζητειν με εις παν οριον ισραηλ και σωθησομαι εκ χειρος αυτου 2και ανεστη δαυιδ και οι τετρακοσιοι ανδρες μετ αυτου και επορευθη προς αγχους υιον αμμαχ βασιλεα γεθ 3και εκαθισεν δαυιδ μετα αγχους εν γεθ αυτος και οι ανδρες αυτου εκαστος και ο οικος αυτου και δαυιδ και αμφοτεραι αι γυναικες αυτου αχινααμ η ιεζραηλιτις και αβιγαια η γυνη ναβαλ του καρμηλιου 4και ανηγγελη τω σαουλ οτι πεφευγεν δαυιδ εις γεθ και ου προσεθετο ετι ζητειν αυτον 5και ειπεν δαυιδ προς αγχους ει δη ευρηκεν ο δουλος σου χαριν εν οφθαλμοις σου δοτωσαν δη μοι τοπον εν μια των πολεων των κατ αγρον και καθησομαι εκει και ινα τι καθηται ο δουλος σου εν πολει βασιλευομενη μετα σου 6και εδωκεν αυτω εν τη ημερα εκεινη την σεκελακ δια τουτο εγενηθη σεκελακ τω βασιλει της ιουδαιας εως της ημερας ταυτης 7και εγενηθη ο αριθμος των ημερων ων εκαθισεν δαυιδ εν αγρω των αλλοφυλων τεσσαρας μηνας 8και ανεβαινεν δαυιδ και οι ανδρες αυτου και επετιθεντο επι παντα τον γεσιρι και επι τον αμαληκιτην και ιδου η γη κατωκειτο απο ανηκοντων η απο γελαμψουρ τετειχισμενων και εως γης αιγυπτου 9και ετυπτε την γην και ουκ εζωογονει ανδρα και γυναικα και ελαμβανεν ποιμνια και βουκολια και ονους και καμηλους και ιματισμον και ανεστρεψαν και ηρχοντο προς αγχους 10και ειπεν αγχους προς δαυιδ επι τινα επεθεσθε σημερον και ειπεν δαυιδ προς αγχους κατα νοτον της ιουδαιας και κατα νοτον ιεσμεγα και κατα νοτον του κενεζι 11και ανδρα και γυναικα ουκ εζωογονησεν του εισαγαγειν εις γεθ λεγων μη αναγγειλωσιν εις γεθ καθ ημων λεγοντες ταδε δαυιδ ποιει και τοδε το δικαιωμα αυτου πασας τας ημερας ας εκαθητο δαυιδ εν αγρω των αλλοφυλων 12και επιστευθη δαυιδ εν τω αγχους σφοδρα λεγων ησχυνται αισχυνομενος εν τω λαω αυτου εν ισραηλ και εσται μοι δουλος εις τον αιωνα