1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم! 2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم! 3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است، 4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او. 5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم! 7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید! 8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا. 9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند. 10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند. 11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»