1 ای خداوند از زمین خود راضی شدهای. اسیری یعقوب را بازآوردهای. 2 عصیان قوم خود را عفو کردهای. تمامی گناهان ایشان را پوشانیدهای، سلاه. 3 تمامی غضب خود را برداشته، و از حدت خشم خویش رجوع کردهای. 4ای خدای نجات ما، مارا برگردان. و غیظ خود را از ما بردار. 5 آیا تا به ابدبا ما غضبناک خواهی بود؟ و خشم خویش رانسلا بعد نسل طول خواهی داد؟ 6 آیا برگشته مارا حیات نخواهی داد تا قوم تو در تو شادی نمایند؟
7ای خداوند رحمت خود را بر ما ظاهر کن ونجات خویش را به ما عطا فرما. 8 آنچه خدا یهوه میگوید خواهم شنید زیرا به قوم خود و به مقدسان خویش به سلامتی خواهد گفت تا بسوی جهالت برنگردند. 9 یقین نجات او به ترسندگان اونزدیک است تا جلال در زمین ما ساکن شود. 10رحمت و راستی با هم ملاقات کردهاند. عدالت و سلامتی یکدیگر را بوسیدهاند. 11راستی، از زمین خواهد رویید و عدالت، ازآسمان خواهد نگریست. 12 خداوند نیزچیزهای نیکو را خواهد بخشید و زمین مامحصول خود را خواهد داد. 13 عدالت پیش روی او خواهد خرامید و آثار خود را طریقی خواهد ساخت.