1Kia do estas la supereco de la Judoj? aŭ kia estas la utilo de cirkumcido? 2Multa en ĉiu rilato: unue, ke al ili estis konfiditaj la orakoloj de Dio. 3Ĉu do estas grave, se kelkaj ne fidis? ĉu ilia senfideco vantigos la fidelecon de Dio? 4Nepre ne! Dio montriĝu vera, sed ĉiu homo mensoganto, kiel estas skribite:¶ 5Sed se nia maljusteco rekomendas la justecon de Dio, kion ni diros? Ĉu maljusta estas Dio, kiu alportas koleron? (Mi parolas kiel homo.) 6Nepre ne! ĉar kiel Dio juĝus la mondon? 7Ĉar se la vero de Dio per mia mensogo abundis al Lia gloro, kial mi estas ankoraŭ juĝata, kiel pekinto? 8kaj kial ne (kiel ni estas kalumniataj, kaj kelkaj asertas, ke ni diras): Ni faru malbonon, por ke venu bono? ilia kondamno estas justa.¶ 9Kio do? ĉu ni nin senkulpigas? Tute ne: ĉar ni jam akuzis egale Judojn kaj Grekojn, ke ĉiuj estas sub peko; 10kiel estas skribite:¶ 11Ne ekzistas prudentulo, 12Ĉiuj devojiĝis, ĉiuj senutiliĝis; 13Malfermita tombo estas ilia gorĝo; 14Ilia buŝo estas plena de malbenado kaj malico; 15Iliaj piedoj rapidas, por verŝi sangon; 16Ruinigo kaj pereigo estas sur iliaj vojoj; 17Kaj vojon de paco ili ne konas; 18Antaŭ iliaj okuloj ne ekzistas timo antaŭ Dio. 19Sed ni scias, ke ĉion ajn, kion la leĝo diras, ĝi parolas al tiuj, kiuj estas sub la leĝo; ke ĉiu buŝo fermiĝu, kaj ke la tuta mondo submetiĝu sub la juĝon de Dio; 20ĉar per la faroj de la leĝo neniu karno praviĝos antaŭ Li; ĉar per la leĝo venas konscio pri peko. 21Sed nun, ekster la leĝo, justeco de Dio montriĝis, atestata per la leĝo kaj la profetoj; 22nome, la justeco de Dio, per fido al Jesuo Kristo, por ĉiuj kredantoj, ĉar ne ekzistas diferencigo; 23ĉar ĉiuj pekis kaj maltrafis la gloron de Dio; 24pravigite donace de Lia graco, per la elaĉeto, kiu estas en Kristo Jesuo; 25kiun Dio antaŭdifinis kiel repacigilon per fido en lia sango, por la elmontrado de Sia justeco per la pardono de la pekoj, antaŭe faritaj laŭ la toleremeco de Dio; 26por la elmontrado de Lia justeco en la nuna tempo, kaj ke Li estas mem justa, kaj estas la praviganto de tiu, kiu havas fidon en Jesuo. 27Kie do estas la fanfaronado? Ĝi estas esceptita. Per kia leĝo? de faroj? Ne; sed per la leĝo de fido. 28Ni do konkludas, ke homo praviĝas per fido, ekster la faroj de la leĝo. 29Ĉu Dio estas nur Dio de la Judoj? ĉu ne ankaŭ de la nacianoj? Jes, ankaŭ de la nacianoj; 30ĉar Dio estas unu, kaj Li pravigos la cirkumcidularon pro fido kaj la necirkumcidularon per fido. 31Ĉu ni do per fido vantigas la leĝon? Nepre ne! sed ni firmigas la leĝon.¶