1 2La kadavrojn de Viaj sklavoj ili donis kiel manĝon al la birdoj de la ĉielo, 3Ili verŝis ilian sangon kiel akvon, ĉirkaŭ Jerusalem, 4Ni fariĝis hontindaĵo por niaj najbaroj, 5Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi koleros senĉese? 6Elverŝu Vian koleron sur tiujn naciojn, kiuj Vin ne konas, 7Ĉar ili formanĝis Jakobon 8Ne memoru niajn antaŭajn krimojn, 9Helpu nin, ho Dio de nia savo, pro la gloro de Via nomo; 10Kial devas diri la popoloj: Kie estas ilia Dio? 11Venu al Vi la ĝemoj de la malliberuloj; 12Kaj redonu al niaj najbaroj sepoble en ilian sinon la malhonoron, 13Kaj ni, Via popolo kaj la ŝafoj de Via paŝtataro,