1 2Rememoru Vian komunumon, kiun Vi aĉetis en la tempo antikva, 3Direktu Viajn paŝojn al la eternaj ruinoj, 4Krias Viaj malamikoj en Via domo, 5Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn 6Kaj nun ĉiujn ĝiajn skulptaĵojn 7Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, 8Ili diris en sia koro: Ni ruinigos ilin tute; 9Niajn signojn ni ne vidis; 10Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? 11Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? 12Dio estas ja mia Reĝo de antikve, 13Vi disŝiris per Via forto la maron, 14Vi disbatis la kapojn de la levjatano, 15Vi elfendis fonton kaj torenton, 16Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; 17Vi difinis ĉiujn limojn de la tero; 18Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon 19Ne fordonu al sovaĝa besto la animon de Via turto; 20Rememoru la interligon, 21La suferanto ne reiru hontigita; 22Leviĝu, ho Dio, defendu Vian aferon; 23Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj;