1 2Mia animo soifas Dion, la vivantan Dion; 3Miaj larmoj fariĝis mia pano tage kaj nokte, 4Elverŝiĝas mia animo, kiam mi rememoras, 5Kial vi malĝojas, ho mia animo? 6Malĝojas en mi mia animo; 7Abismo resonas al abismo per la bruo de Viaj falakvoj; 8En la tago la Eternulo aperigas al mi Sian bonecon, 9Mi diras al Dio, mia Roko: Kial Vi min forgesis? 10Kvazaŭ dispremante miajn ostojn, mokas min miaj malamikoj, 11Kial vi malĝojas, ho mia animo?