1
2Mia animo soifas Dion, la vivantan Dion;
3Miaj larmoj fariĝis mia pano tage kaj nokte,
4Elverŝiĝas mia animo, kiam mi rememoras,
5Kial vi malĝojas, ho mia animo?
6Malĝojas en mi mia animo;
7Abismo resonas al abismo per la bruo de Viaj falakvoj;
8En la tago la Eternulo aperigas al mi Sian bonecon,
9Mi diras al Dio, mia Roko: Kial Vi min forgesis?
10Kvazaŭ dispremante miajn ostojn, mokas min miaj malamikoj,
11Kial vi malĝojas, ho mia animo?