1 2Prenu ŝildon kaj armilojn, 3Kaj nudigu ponardegon, kaj stariĝu kontraŭ miaj persekutantoj; 4Hontigitaj kaj malhonoritaj estu tiuj, kiuj celas kontraŭ mia animo; 5Ili estu kiel grenventumaĵo antaŭ vento, 6Ilia vojo estu malluma kaj glitiga, 7Ĉar sen mia kulpo ili submetis por mi sian reton, 8Venu sur lin pereo neatendite, 9Kaj mia animo ĝojos pro la Eternulo, 10Ĉiuj miaj ostoj diros: Ho Eternulo, kiu egalas Vin, 11Stariĝas kontraŭ mi krimaj atestantoj; 12Ili pagas al mi malbonon por bono, 13Kaj mi dum ilia malsano metis sur min sakaĵon, 14Mi kondutis, kvazaŭ ili estus miaj amikoj, miaj fratoj; 15Sed kiam mi difektiĝis, ili ĝojis, kaj ili kuniĝis; 16Laŭ la maniero de malpiaj parazitoj, 17Mia Sinjoro! kiel longe Vi tion rigardos? 18Mi gloros Vin en granda kunveno, 19Ne ĝoju pri mi miaj maljustaj malamikoj; 20Ĉar ne pri paco ili parolas, 21Ili larĝe malfermis kontraŭ mi sian buŝon, 22Vi vidis, ho Eternulo; ne silentu! 23Vekiĝu kaj leviĝu, por fari al mi juĝon, 24Juĝu min laŭ Via justeco, ho Eternulo, mia Dio; 25Ili ne diru en sia koro: Ha, ha! tio estas laŭ nia deziro; 26Ili estu hontigitaj kaj malhonoritaj ĉiuj, kiuj ĝojas pro mia malfeliĉo; 27Triumfu kaj ĝoju tiuj, kiuj deziras justecon por mi; 28Kaj mia lango rakontados pri Via justeco