1La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:¶ 2Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon 3Zonu kiel viro viajn lumbojn; 4Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? 5Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? 6Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, 7Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj 8Kiu fermis la maron per pordoj, 9Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto 10Kaj starigis al ĝi limon 11Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, 12Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, 13Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, 14Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, 15Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, 16Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? 17Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? 18Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? 19Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, 20Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, 21Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos 22Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, 23Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, 24Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, 25Kiu destinis direkton por la fluo 26Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, 27Por nutri dezerton kaj stepon 28Ĉu la pluvo havas patron? 29El kies ventro eliris la glacio? 30Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, 31Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? 32Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, 33Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? 34Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, 35Ĉu vi povas sendi fulmojn, 36Kiu metis en la internon la saĝon? 37Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? 38Kiam la polvo kunfandiĝas 39Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, 40Kiam ili kuŝas en la nestegoj, 41Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon,