1Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava. 2Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio; 3kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon. 4Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li. 5Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.¶ 6Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris:¶ 7Mi pensis: La aĝo parolu, 8Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo 9Ne la grandaj estas la plej prudentaj, 10Tial mi diras: Aŭskultu min; 11Jen mi atendis viajn vortojn, 12Sed atentante vin, mi vidis, 13Ne diru: Ni trovis la saĝon. 14Li ne direktis al mi siajn vortojn, 15Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; 16Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; 17Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, 18Ĉar mi estas plena de vortoj; 19Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, 20Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; 21Mi ne atentos la vizaĝon de persono, 22Ĉar mi ne povoscias flati;