1La arĝento havas lokon, kie oni ĝin elakiras; 2La fero estas ricevata el polvo, 3Oni faras finon al la mallumo, 4Oni fosas kavon tie, kie oni loĝas; 5La tero, el kiu devenas pano, 6Ĝiaj ŝtonoj estas loko de safiroj, 7La vojon ne konas rabobirdo, 8Ne paŝis sur ĝi sovaĝaj bestoj, 9Sur rokon oni metas sian manon, 10En rokoj oni elhakas riverojn, 11Oni haltigas la fluon de riveroj, 12Sed kie oni trovas la saĝon? 13La homo ne scias ĝian prezon; 14La abismo diras: Ne en mi ĝi estas; 15Oni ne povas doni por ĝi plej bonan oron, 16Oni ne taksas ĝin per oro Ofira, 17Ne valoregalas al ĝi oro kaj vitro; 18Koraloj kaj kristalo ne estas atentataj; 19Ne valoregalas al ĝi topazo el Etiopujo; 20De kie venas la saĝo? 21Kaŝita ĝi estas antaŭ la okuloj de ĉio vivanta, 22La abismo kaj la morto diras: 23Dio komprenas ĝian vojon, 24Ĉar Li rigardas ĝis la fino de la tero, 25Kiam Li donis pezon al la vento 26Kiam Li starigis leĝon por la pluvo 27Tiam Li vidis ĝin kaj anoncis ĝin, 28Kaj Li diris al la homoj: