1Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:¶ 2Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? 3Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, 4Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, 5La lumo de la malpiulo estingiĝos, 6La lumo mallumiĝos en lia tendo, 7Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, 8Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, 9La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, 10Kaŝita en la tero estas lia falilo, 11De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj 12Malsato konsumos lian forton, 13Konsumiĝos la membroj de lia korpo, 14Lia espero estos elŝirita el lia tendo, 15Nenio restos en lia tendo; 16Malsupre sekiĝos liaj radikoj, 17La memoro pri li malaperos de sur la tero, 18Li estos elpelita el lumo en mallumon, 19Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, 20La posteuloj sentos teruron pri lia tago, 21Tia estas la loĝejo de maljustulo,