1«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε. 2Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου. 3Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή; 4Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται. 5Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού. 6Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν. 7Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ· 8και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.