1In finem, Pro iis, qui commutabuntur, testimonium Asaph, Psalmus.
2Qui regis Israel, intende: qui deducis velut ovem Ioseph. Qui sedes super cherubim, manifestare
3coram Ephraim, Beniamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos.
4Deus converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
5Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui?
6Cibabis nos pane lacrymarum: et potum dabis nobis in lacrymis in mensura?
7Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris: et inimici nostri subsannaverunt nos.
8Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam: et salvi erimus.
9Vineam de Ægypto transtulisti: eiecisti Gentes, et plantasti eam.
10Dux itineris fuisti in conspectu eius: plantasti radices eius, et implevit terram.
11Operuit montes umbra eius: et arbusta eius cedros Dei.
12Extendit palmites suos usque ad mare: et usque ad flumen propagines eius.
13Ut quid destruxisti maceriam eius: et vindemiant eam omnes, qui prætergrediuntur viam?
14Exterminavit eam aper de silva: et singularis ferus depastus est eam.
15Deus virtutum convertere: respice de cælo, et vide, et visita vineam istam.
16Et perfice eam, quam plantavit dextera tua: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
17Incensa igni, et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt.
18Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
19Et non discedimus a te, vivificabis nos: et nomen tuum invocabimus.
20Domine Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.