1Omnis namque pontifex ex hominibus assumptus, pro hominibus constituitur in iis, quæ sunt ad Deum, ut offerat dona, et sacrificia pro peccatis:
2qui condolere possit iis, qui ignorant, et errant: quoniam et ipse circumdatus est infirmitate:
3et propterea debet, quemadmodum pro populo, ita etiam et pro semetipso offerre pro peccatis.
4Nec quisquam sumit sibi honorem, sed qui vocatur a Deo, tamquam Aaron.
5Sic et Christus non semetipsum clarificavit ut Pontifex fieret: sed qui locutus est ad eum: Filius meus es tu, ego hodie genui te.
6Quemadmodum et in alio loco dicit: Tu es sacerdos in æternum, secundum ordinem Melchisedech.
7Qui in diebus carnis suæ preces, supplicationesque ad eum, qui possit illum salvum facere a morte cum clamore valido, et lacrymis offerens, exauditus est pro sua reverentia:
8Et quidem cum esset Filius Dei, didicit ex iis, quæ passus est, obedientiam:
9et consummatus, factus est omnibus obtemperantibus sibi, causa salutis æternæ,
10appellatus a Deo Pontifex iuxta ordinem Melchisedech.
11De quo nobis grandis sermo, et ininterpretabilis ad dicendum: quoniam imbecilles facti estis ad audiendum.
12Etenim cum deberetis magistri esse propter tempus: rursum indigetis ut vos doceamini quæ sint elementa exordii sermonum Dei: et facti estis quibus lacte opus sit, non solido cibo.
13Omnis enim, qui lactis est particeps, expers est sermonis iustitiæ, parvulus enim est.
14Perfectorum autem est solidus cibus: eorum, qui pro consuetudine exercitatos habent sensus ad discretionem boni ac mali.