1In finem, pro occultis filii. Psalmus David.
2Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ;
3Lætabor et exsultabo in te ;
4In convertendo inimicum meum retrorsum ;
5Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ;
6Increpasti gentes, et periit impius :
7Inimici defecerunt frameæ in finem,
8et Dominus in æternum permanet.
9et ipse judicabit orbem terræ in æquitate :
10Et factus est Dominus refugium pauperi ;
11Et sperent in te qui noverunt nomen tuum,
12Psallite Domino qui habitat in Sion ;
13quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ;
14Miserere mei, Domine :
15qui exaltas me de portis mortis,
16exultabo in salutari tuo.
17Cognoscetur Dominus judicia faciens ;
18Convertantur peccatores in infernum,
19Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ;
20Exsurge, Domine ; non confortetur homo :
21Constitue, Domine, legislatorem super eos,
22Ut quid, Domine, recessisti longe ;
23Dum superbit impius, incenditur pauper :
24Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ,
25Exacerbavit Dominum peccator :
26Non est Deus in conspectu ejus ;
27Dixit enim in corde suo : Non movebor
28Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ;
29Sedet in insidiis cum divitibus in occultis,
30Oculi ejus in pauperem respiciunt ;
31In laqueo suo humiliabit eum ;
32Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ;
33Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ;
34Propter quid irritavit impius Deum ?
35Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras,
36Contere brachium peccatoris et maligni ;
37Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ;
38Desiderium pauperum exaudivit Dominus ;
39judicare pupillo et humili,