1In finem, pro Idithun. Psalmus David.
2Nonne Deo subjecta erit anima mea ?
3Nam et ipse Deus meus et salutaris meus ;
4Quousque irruitis in hominem ?
5Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere ;
6Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea,
7quia ipse Deus meus et salvator meus,
8In Deo salutare meum et gloria mea ;
9Sperate in eo, omnis congregatio populi ;
10Verumtamen vani filii hominum,
11Nolite sperare in iniquitate,
12Semel locutus est Deus ;
13et tibi, Domine, misericordia :