1εις το τελος τοις υιοις κορε εις συνεσιν ψαλμος ο θεος εν τοις ωσιν ημων ηκουσαμεν οι πατερες ημων ανηγγειλαν ημιν εργον ο ειργασω εν ταις ημεραις αυτων εν ημεραις αρχαιαις
2η χειρ σου εθνη εξωλεθρευσεν και κατεφυτευσας αυτους εκακωσας λαους και εξεβαλες αυτους
3ου γαρ εν τη ρομφαια αυτων εκληρονομησαν γην και ο βραχιων αυτων ουκ εσωσεν αυτους αλλ η δεξια σου και ο βραχιων σου και ο φωτισμος του προσωπου σου οτι ευδοκησας εν αυτοις
4συ ει αυτος ο βασιλευς μου και ο θεος μου ο εντελλομενος τας σωτηριας ιακωβ
5εν σοι τους εχθρους ημων κερατιουμεν και εν τω ονοματι σου εξουθενωσομεν τους επανιστανομενους ημιν
6ου γαρ επι τω τοξω μου ελπιω και η ρομφαια μου ου σωσει με
7εσωσας γαρ ημας εκ των θλιβοντων ημας και τους μισουντας ημας κατησχυνας
8εν τω θεω επαινεσθησομεθα ολην την ημεραν και εν τω ονοματι σου εξομολογησομεθα εις τον αιωνα διαψαλμα
9νυνι δε απωσω και κατησχυνας ημας και ουκ εξελευση εν ταις δυναμεσιν ημων
10απεστρεψας ημας εις τα οπισω παρα τους εχθρους ημων και οι μισουντες ημας διηρπαζον εαυτοις
11εδωκας ημας ως προβατα βρωσεως και εν τοις εθνεσιν διεσπειρας ημας
12απεδου τον λαον σου ανευ τιμης και ουκ ην πληθος εν τοις αλλαγμασιν αυτων
13εθου ημας ονειδος τοις γειτοσιν ημων μυκτηρισμον και καταγελωτα τοις κυκλω ημων
14εθου ημας εις παραβολην εν τοις εθνεσιν κινησιν κεφαλης εν τοις λαοις
15ολην την ημεραν η εντροπη μου κατεναντιον μου εστιν και η αισχυνη του προσωπου μου εκαλυψεν με
16απο φωνης ονειδιζοντος και παραλαλουντος απο προσωπου εχθρου και εκδιωκοντος
17ταυτα παντα ηλθεν εφ ημας και ουκ επελαθομεθα σου και ουκ ηδικησαμεν εν διαθηκη σου
18και ουκ απεστη εις τα οπισω η καρδια ημων και εξεκλινας τας τριβους ημων απο της οδου σου
19οτι εταπεινωσας ημας εν τοπω κακωσεως και επεκαλυψεν ημας σκια θανατου
20ει επελαθομεθα του ονοματος του θεου ημων και ει διεπετασαμεν χειρας ημων προς θεον αλλοτριον
21ουχι ο θεος εκζητησει ταυτα αυτος γαρ γινωσκει τα κρυφια της καρδιας
22οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν ελογισθημεν ως προβατα σφαγης
23εξεγερθητι ινα τι υπνοις κυριε αναστηθι και μη απωση εις τελος
24ινα τι το προσωπον σου αποστρεφεις επιλανθανη της πτωχειας ημων και της θλιψεως ημων
25οτι εταπεινωθη εις χουν η ψυχη ημων εκολληθη εις γην η γαστηρ ημων
26αναστα κυριε βοηθησον ημιν και λυτρωσαι ημας ενεκεν του ονοματος σου