1ζυγοι δολιοι βδελυγμα ενωπιον κυριου σταθμιον δε δικαιον δεκτον αυτω 2ου εαν εισελθη υβρις εκει και ατιμια στομα δε ταπεινων μελετα σοφιαν 3αποθανων δικαιος ελιπεν μεταμελον προχειρος δε γινεται και επιχαρτος ασεβων απωλεια 4 5δικαιοσυνη αμωμους ορθοτομει οδους ασεβεια δε περιπιπτει αδικια 6δικαιοσυνη ανδρων ορθων ρυεται αυτους τη δε απωλεια αυτων αλισκονται παρανομοι 7τελευτησαντος ανδρος δικαιου ουκ ολλυται ελπις το δε καυχημα των ασεβων ολλυται 8δικαιος εκ θηρας εκδυνει αντ αυτου δε παραδιδοται ο ασεβης 9εν στοματι ασεβων παγις πολιταις αισθησις δε δικαιων ευοδος 10εν αγαθοις δικαιων κατωρθωσεν πολις 11στομασιν δε ασεβων κατεσκαφη 12μυκτηριζει πολιτας ενδεης φρενων ανηρ δε φρονιμος ησυχιαν αγει 13ανηρ διγλωσσος αποκαλυπτει βουλας εν συνεδριω πιστος δε πνοη κρυπτει πραγματα 14οις μη υπαρχει κυβερνησις πιπτουσιν ωσπερ φυλλα σωτηρια δε υπαρχει εν πολλη βουλη 15πονηρος κακοποιει οταν συμμειξη δικαιω μισει δε ηχον ασφαλειας 16γυνη ευχαριστος εγειρει ανδρι δοξαν θρονος δε ατιμιας γυνη μισουσα δικαια πλουτου οκνηροι ενδεεις γινονται οι δε ανδρειοι ερειδονται πλουτω 17τη ψυχη αυτου αγαθον ποιει ανηρ ελεημων εξολλυει δε αυτου σωμα ο ανελεημων 18ασεβης ποιει εργα αδικα σπερμα δε δικαιων μισθος αληθειας 19υιος δικαιος γενναται εις ζωην διωγμος δε ασεβους εις θανατον 20βδελυγμα κυριω διεστραμμεναι οδοι προσδεκτοι δε αυτω παντες αμωμοι εν ταις οδοις αυτων 21χειρι χειρας εμβαλων αδικως ουκ ατιμωρητος εσται ο δε σπειρων δικαιοσυνην λημψεται μισθον πιστον 22ωσπερ ενωτιον εν ρινι υος ουτως γυναικι κακοφρονι καλλος 23επιθυμια δικαιων πασα αγαθη ελπις δε ασεβων απολειται 24εισιν οι τα ιδια σπειροντες πλειονα ποιουσιν εισιν και οι συναγοντες ελαττονουνται 25ψυχη ευλογουμενη πασα απλη ανηρ δε θυμωδης ουκ ευσχημων 26ο συνεχων σιτον υπολιποιτο αυτον τοις εθνεσιν ευλογια δε εις κεφαλην του μεταδιδοντος 27τεκταινομενος αγαθα ζητει χαριν αγαθην εκζητουντα δε κακα καταλημψεται αυτον 28ο πεποιθως επι πλουτω ουτος πεσειται ο δε αντιλαμβανομενος δικαιων ουτος ανατελει 29ο μη συμπεριφερομενος τω εαυτου οικω κληρονομησει ανεμον δουλευσει δε αφρων φρονιμω 30εκ καρπου δικαιοσυνης φυεται δενδρον ζωης αφαιρουνται δε αωροι ψυχαι παρανομων 31ει ο μεν δικαιος μολις σωζεται ο ασεβης και αμαρτωλος που φανειται