1 2Ne kaŝu antaŭ mi Vian vizaĝon en la tago de mia suferado; 3Ĉar pasis kiel fumo miaj tagoj, 4Falĉiĝis kiel herbo kaj sekiĝis mia koro, 5De la voĉo de mia plorado 6Mi similiĝis al pelikano en la dezerto, 7Mi ne dormas, 8Ĉiutage insultas min miaj malamikoj, 9Ĉar cindron mi manĝis kiel panon, 10Kaŭze de Via kolero kaj indigno; 11Miaj tagoj malaperas kiel ombro, 12Sed Vi, ho Eternulo, restas eterne; 13Vi leviĝos, Vi korfavoros Cionon; 14Ĉar Viaj sklavoj ekamis ĝiajn ŝtonojn, 15Kaj ektimos popoloj la nomon de la Eternulo, 16Ĉar la Eternulo rekonstruis Cionon, 17Li Sin turnis al la preĝo de la forlasitoj, 18Ĉi tio estos skribita por estontaj generacioj; 19Ĉar Li rigardis malsupren el Sia sankta altaĵo, 20Por aŭdi la ĝemon de malliberulo, 21Por ke oni rakontu en Cion pri la nomo de la Eternulo 22Kiam kolektiĝos kune la popoloj kaj regnoj, 23Li lacigis en la vojo miajn fortojn, 24Mi diras: Ho mia Dio, ne forprenu min en la mezo de miaj tagoj, 25En antikveco Vi fondis la teron; 26Ili pereos, sed Vi restos; 27Sed Vi restas la sama, 28La filoj de Viaj sklavoj restos,